Ancient Greek-English Dictionary Language

συμπολιτεύω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: συμπολιτεύω συμπολιτεύσω

Structure: συμπολιτεύ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to live as fellow-citizens or members of one state, with, one's fellow-citizens

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συμπολιτεύω συμπολιτεύεις συμπολιτεύει
Dual συμπολιτεύετον συμπολιτεύετον
Plural συμπολιτεύομεν συμπολιτεύετε συμπολιτεύουσιν*
SubjunctiveSingular συμπολιτεύω συμπολιτεύῃς συμπολιτεύῃ
Dual συμπολιτεύητον συμπολιτεύητον
Plural συμπολιτεύωμεν συμπολιτεύητε συμπολιτεύωσιν*
OptativeSingular συμπολιτεύοιμι συμπολιτεύοις συμπολιτεύοι
Dual συμπολιτεύοιτον συμπολιτευοίτην
Plural συμπολιτεύοιμεν συμπολιτεύοιτε συμπολιτεύοιεν
ImperativeSingular συμπολίτευε συμπολιτευέτω
Dual συμπολιτεύετον συμπολιτευέτων
Plural συμπολιτεύετε συμπολιτευόντων, συμπολιτευέτωσαν
Infinitive συμπολιτεύειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συμπολιτευων συμπολιτευοντος συμπολιτευουσα συμπολιτευουσης συμπολιτευον συμπολιτευοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συμπολιτεύομαι συμπολιτεύει, συμπολιτεύῃ συμπολιτεύεται
Dual συμπολιτεύεσθον συμπολιτεύεσθον
Plural συμπολιτευόμεθα συμπολιτεύεσθε συμπολιτεύονται
SubjunctiveSingular συμπολιτεύωμαι συμπολιτεύῃ συμπολιτεύηται
Dual συμπολιτεύησθον συμπολιτεύησθον
Plural συμπολιτευώμεθα συμπολιτεύησθε συμπολιτεύωνται
OptativeSingular συμπολιτευοίμην συμπολιτεύοιο συμπολιτεύοιτο
Dual συμπολιτεύοισθον συμπολιτευοίσθην
Plural συμπολιτευοίμεθα συμπολιτεύοισθε συμπολιτεύοιντο
ImperativeSingular συμπολιτεύου συμπολιτευέσθω
Dual συμπολιτεύεσθον συμπολιτευέσθων
Plural συμπολιτεύεσθε συμπολιτευέσθων, συμπολιτευέσθωσαν
Infinitive συμπολιτεύεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συμπολιτευομενος συμπολιτευομενου συμπολιτευομενη συμπολιτευομενης συμπολιτευομενον συμπολιτευομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συμπολιτεύσω συμπολιτεύσεις συμπολιτεύσει
Dual συμπολιτεύσετον συμπολιτεύσετον
Plural συμπολιτεύσομεν συμπολιτεύσετε συμπολιτεύσουσιν*
OptativeSingular συμπολιτεύσοιμι συμπολιτεύσοις συμπολιτεύσοι
Dual συμπολιτεύσοιτον συμπολιτευσοίτην
Plural συμπολιτεύσοιμεν συμπολιτεύσοιτε συμπολιτεύσοιεν
Infinitive συμπολιτεύσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συμπολιτευσων συμπολιτευσοντος συμπολιτευσουσα συμπολιτευσουσης συμπολιτευσον συμπολιτευσοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συμπολιτεύσομαι συμπολιτεύσει, συμπολιτεύσῃ συμπολιτεύσεται
Dual συμπολιτεύσεσθον συμπολιτεύσεσθον
Plural συμπολιτευσόμεθα συμπολιτεύσεσθε συμπολιτεύσονται
OptativeSingular συμπολιτευσοίμην συμπολιτεύσοιο συμπολιτεύσοιτο
Dual συμπολιτεύσοισθον συμπολιτευσοίσθην
Plural συμπολιτευσοίμεθα συμπολιτεύσοισθε συμπολιτεύσοιντο
Infinitive συμπολιτεύσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συμπολιτευσομενος συμπολιτευσομενου συμπολιτευσομενη συμπολιτευσομενης συμπολιτευσομενον συμπολιτευσομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ῥυθμίζομεν οὖν τὰσ γνώμασ αὐτῶν νόμουσ τε τοὺσ κοινοὺσ ἐκδιδάσκοντεσ, οἳ δημοσίᾳ πᾶσι πρόκεινται ἀναγιγνώσκειν μεγάλοισ γράμμασιν ἀναγεγραμμένοι, κελεύοντεσ ἅ τε χρὴ ποιεῖν καὶ ὧν ἀπέχεσθαι, καὶ ἀγαθῶν ἀνδρῶν συνουσίαισ, παρ’ ὧν λέγειν τὰ δέοντα ἐκμανθάνουσι καὶ πράττειν τὰ δίκαια καὶ ἐκ τοῦ ἴσου ἀλλήλοισ συμπολιτεύεσθαι καὶ μὴ ἐφίεσθαι τῶν αἰσχρῶν καὶ ὀρέγεσθαι τῶν καλῶν, βίαιον δὲ μηδὲν ποιεῖν. (Lucian, Anacharsis, (no name) 22:1)
  • ἀλλὰ ταῦτ’ ἤδη δύο ἐστὶν ἃ δεῖται σκέψεωσ, ἓν μὲν πότεροσ αἱρετώτεροσ βίοσ, ὁ διὰ τοῦ συμπολιτεύεσθαι καὶ κοινωνεῖν πόλεωσ ἢ μᾶλλον ὁ ξενικὸσ καὶ τῆσ πολιτικῆσ κοινωνίασ ἀπολελυμένοσ, ἔτι δὲ τίνα πολιτείαν θετέον καὶ ποίαν διάθεσιν πόλεωσ ἀρίστην, εἴτε πᾶσιν ὄντοσ αἱρετοῦ <τοῦ> κοινωνεῖν πόλεωσ εἴτε καὶ τισὶ μὲν μὴ τοῖσ δὲ πλείστοισ. (Aristotle, Politics, Book 7 25:3)
  • τίνι γὰρ ἐπαρθέντα ἐλπίδι δεῖ με συμπολιτεύεσθαι, ἢ τί με χρὴ διανοηθέντα, εἰδότα μὲν τῶν ἀντιδίκων τὴν προθυμίαν, ἀποροῦντα δ’ ὅθεν χρὴ τῶν δικαίων τινὸσ τυχεῖν; (Lysias, Speeches, 27:4)
  • ὅλωσ δὲ ἐν δημοκρατίᾳ τὸν εἰσ ὁντινοῦν ὑβριστήν, τοῦτον οὐκ ἐπιτήδειον ἡγήσατο εἶναι συμπολιτεύεσθαι. (Aeschines, Speeches, , section 174)
  • θεασώμεθα δὴ νῦν ἐν ἡμῖν αὐτοῖσ πότεροσ αὐτῶν τὴν ἀρχὴν φιλανθρωποτέραν ἐποιήσατο τὴν αὑτοῦ καὶ κοινοτέραν, πότερον ὁ μηδὲ μεταδοὺσ μηδὲν αὐτῆσ μηδενὶ, ἢ ὁ μεταδιδοὺσ μὲν, οὐ πρότερον δὲ πρὶν ἢ οἴχεσθαι, ἢ ὁ ζῶντάσ τε ὑποδεχόμενοσ ἅπαντασ καὶ παρέχων ἑαυτῷ συζῆν καὶ συνεῖναί τε καὶ συμπολιτεύεσθαι, καὶ ἐπεργάζεσθαι τὸν κάλλιστον τῶν κλήρων τὴν θάλατταν, καὶ πάνθ’ ὅσα ἀγαθὰ ἀπὸ θαλάττησ ἔκ τε αὐτῆσ καὶ δι’ αὐτῆσ ἐξεύρηται, καὶ δοὺσ ἑαυτὸν εἰσ ἅπαντα τῷ γένει τῷ τῶν ἀνθρώπων. (Aristides, Aelius, Orationes, 3:7)

Synonyms

  1. to live as fellow-citizens or members of one state

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION