Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

συμπατέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: συμπατέω συμπατήσω

Structure: συμπατέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to tread together, trample under foot, to be trampled under foot

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συμπάτω συμπάτεις συμπάτει
Dual συμπάτειτον συμπάτειτον
Plural συμπάτουμεν συμπάτειτε συμπάτουσιν*
SubjunctiveSingular συμπάτω συμπάτῃς συμπάτῃ
Dual συμπάτητον συμπάτητον
Plural συμπάτωμεν συμπάτητε συμπάτωσιν*
OptativeSingular συμπάτοιμι συμπάτοις συμπάτοι
Dual συμπάτοιτον συμπατοίτην
Plural συμπάτοιμεν συμπάτοιτε συμπάτοιεν
ImperativeSingular συμπᾶτει συμπατεῖτω
Dual συμπάτειτον συμπατεῖτων
Plural συμπάτειτε συμπατοῦντων, συμπατεῖτωσαν
Infinitive συμπάτειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συμπατων συμπατουντος συμπατουσα συμπατουσης συμπατουν συμπατουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συμπάτουμαι συμπάτει, συμπάτῃ συμπάτειται
Dual συμπάτεισθον συμπάτεισθον
Plural συμπατοῦμεθα συμπάτεισθε συμπάτουνται
SubjunctiveSingular συμπάτωμαι συμπάτῃ συμπάτηται
Dual συμπάτησθον συμπάτησθον
Plural συμπατώμεθα συμπάτησθε συμπάτωνται
OptativeSingular συμπατοίμην συμπάτοιο συμπάτοιτο
Dual συμπάτοισθον συμπατοίσθην
Plural συμπατοίμεθα συμπάτοισθε συμπάτοιντο
ImperativeSingular συμπάτου συμπατεῖσθω
Dual συμπάτεισθον συμπατεῖσθων
Plural συμπάτεισθε συμπατεῖσθων, συμπατεῖσθωσαν
Infinitive συμπάτεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συμπατουμενος συμπατουμενου συμπατουμενη συμπατουμενης συμπατουμενον συμπατουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συμπατήσω συμπατήσεις συμπατήσει
Dual συμπατήσετον συμπατήσετον
Plural συμπατήσομεν συμπατήσετε συμπατήσουσιν*
OptativeSingular συμπατήσοιμι συμπατήσοις συμπατήσοι
Dual συμπατήσοιτον συμπατησοίτην
Plural συμπατήσοιμεν συμπατήσοιτε συμπατήσοιεν
Infinitive συμπατήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συμπατησων συμπατησοντος συμπατησουσα συμπατησουσης συμπατησον συμπατησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συμπατήσομαι συμπατήσει, συμπατήσῃ συμπατήσεται
Dual συμπατήσεσθον συμπατήσεσθον
Plural συμπατησόμεθα συμπατήσεσθε συμπατήσονται
OptativeSingular συμπατησοίμην συμπατήσοιο συμπατήσοιτο
Dual συμπατήσοισθον συμπατησοίσθην
Plural συμπατησοίμεθα συμπατήσοισθε συμπατήσοιντο
Infinitive συμπατήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συμπατησομενος συμπατησομενου συμπατησομενη συμπατησομενης συμπατησομενον συμπατησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐσυμπᾶτουν ἐσυμπᾶτεις ἐσυμπᾶτειν*
Dual ἐσυμπάτειτον ἐσυμπατεῖτην
Plural ἐσυμπάτουμεν ἐσυμπάτειτε ἐσυμπᾶτουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐσυμπατοῦμην ἐσυμπάτου ἐσυμπάτειτο
Dual ἐσυμπάτεισθον ἐσυμπατεῖσθην
Plural ἐσυμπατοῦμεθα ἐσυμπάτεισθε ἐσυμπάτουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to tread together

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION