Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

συμμαστιγόω

ο-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: συμμαστιγόω συμμαστιγώσω

Structure: συμ (Prefix) + μαστιγό (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to whip or lash along with or together

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συμμαστίγω συμμαστίγοις συμμαστίγοι
Dual συμμαστίγουτον συμμαστίγουτον
Plural συμμαστίγουμεν συμμαστίγουτε συμμαστίγουσιν*
SubjunctiveSingular συμμαστίγω συμμαστίγοις συμμαστίγοι
Dual συμμαστίγωτον συμμαστίγωτον
Plural συμμαστίγωμεν συμμαστίγωτε συμμαστίγωσιν*
OptativeSingular συμμαστίγοιμι συμμαστίγοις συμμαστίγοι
Dual συμμαστίγοιτον συμμαστιγοίτην
Plural συμμαστίγοιμεν συμμαστίγοιτε συμμαστίγοιεν
ImperativeSingular συμμαστῖγου συμμαστιγοῦτω
Dual συμμαστίγουτον συμμαστιγοῦτων
Plural συμμαστίγουτε συμμαστιγοῦντων, συμμαστιγοῦτωσαν
Infinitive συμμαστίγουν
Participle MasculineFeminineNeuter
συμμαστιγων συμμαστιγουντος συμμαστιγουσα συμμαστιγουσης συμμαστιγουν συμμαστιγουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συμμαστίγουμαι συμμαστίγοι συμμαστίγουται
Dual συμμαστίγουσθον συμμαστίγουσθον
Plural συμμαστιγοῦμεθα συμμαστίγουσθε συμμαστίγουνται
SubjunctiveSingular συμμαστίγωμαι συμμαστίγοι συμμαστίγωται
Dual συμμαστίγωσθον συμμαστίγωσθον
Plural συμμαστιγώμεθα συμμαστίγωσθε συμμαστίγωνται
OptativeSingular συμμαστιγοίμην συμμαστίγοιο συμμαστίγοιτο
Dual συμμαστίγοισθον συμμαστιγοίσθην
Plural συμμαστιγοίμεθα συμμαστίγοισθε συμμαστίγοιντο
ImperativeSingular συμμαστίγου συμμαστιγοῦσθω
Dual συμμαστίγουσθον συμμαστιγοῦσθων
Plural συμμαστίγουσθε συμμαστιγοῦσθων, συμμαστιγοῦσθωσαν
Infinitive συμμαστίγουσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συμμαστιγουμενος συμμαστιγουμενου συμμαστιγουμενη συμμαστιγουμενης συμμαστιγουμενον συμμαστιγουμενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεμαστῖγουν συνεμαστῖγους συνεμαστῖγουν*
Dual συνεμαστίγουτον συνεμαστιγοῦτην
Plural συνεμαστίγουμεν συνεμαστίγουτε συνεμαστῖγουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεμαστιγοῦμην συνεμαστίγου συνεμαστίγουτο
Dual συνεμαστίγουσθον συνεμαστιγοῦσθην
Plural συνεμαστιγοῦμεθα συνεμαστίγουσθε συνεμαστίγουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐξεπεπτώκεσαν γὰρ κἀκείνησ συμμαστιγουμένησ αὐτῷ. (Lucian, Adversus indoctum et libros multos ementem, (no name) 9:5)

Synonyms

  1. to whip or lash along with or together

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION