Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

συμφοβέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: συμφοβέω συμφοβήσω

Structure: συμφοβέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to frighten at the same time, to be afraid at the same time

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συμφόβω συμφόβεις συμφόβει
Dual συμφόβειτον συμφόβειτον
Plural συμφόβουμεν συμφόβειτε συμφόβουσιν*
SubjunctiveSingular συμφόβω συμφόβῃς συμφόβῃ
Dual συμφόβητον συμφόβητον
Plural συμφόβωμεν συμφόβητε συμφόβωσιν*
OptativeSingular συμφόβοιμι συμφόβοις συμφόβοι
Dual συμφόβοιτον συμφοβοίτην
Plural συμφόβοιμεν συμφόβοιτε συμφόβοιεν
ImperativeSingular συμφο͂βει συμφοβεῖτω
Dual συμφόβειτον συμφοβεῖτων
Plural συμφόβειτε συμφοβοῦντων, συμφοβεῖτωσαν
Infinitive συμφόβειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συμφοβων συμφοβουντος συμφοβουσα συμφοβουσης συμφοβουν συμφοβουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συμφόβουμαι συμφόβει, συμφόβῃ συμφόβειται
Dual συμφόβεισθον συμφόβεισθον
Plural συμφοβοῦμεθα συμφόβεισθε συμφόβουνται
SubjunctiveSingular συμφόβωμαι συμφόβῃ συμφόβηται
Dual συμφόβησθον συμφόβησθον
Plural συμφοβώμεθα συμφόβησθε συμφόβωνται
OptativeSingular συμφοβοίμην συμφόβοιο συμφόβοιτο
Dual συμφόβοισθον συμφοβοίσθην
Plural συμφοβοίμεθα συμφόβοισθε συμφόβοιντο
ImperativeSingular συμφόβου συμφοβεῖσθω
Dual συμφόβεισθον συμφοβεῖσθων
Plural συμφόβεισθε συμφοβεῖσθων, συμφοβεῖσθωσαν
Infinitive συμφόβεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συμφοβουμενος συμφοβουμενου συμφοβουμενη συμφοβουμενης συμφοβουμενον συμφοβουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συμφοβήσω συμφοβήσεις συμφοβήσει
Dual συμφοβήσετον συμφοβήσετον
Plural συμφοβήσομεν συμφοβήσετε συμφοβήσουσιν*
OptativeSingular συμφοβήσοιμι συμφοβήσοις συμφοβήσοι
Dual συμφοβήσοιτον συμφοβησοίτην
Plural συμφοβήσοιμεν συμφοβήσοιτε συμφοβήσοιεν
Infinitive συμφοβήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συμφοβησων συμφοβησοντος συμφοβησουσα συμφοβησουσης συμφοβησον συμφοβησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συμφοβήσομαι συμφοβήσει, συμφοβήσῃ συμφοβήσεται
Dual συμφοβήσεσθον συμφοβήσεσθον
Plural συμφοβησόμεθα συμφοβήσεσθε συμφοβήσονται
OptativeSingular συμφοβησοίμην συμφοβήσοιο συμφοβήσοιτο
Dual συμφοβήσοισθον συμφοβησοίσθην
Plural συμφοβησοίμεθα συμφοβήσοισθε συμφοβήσοιντο
Infinitive συμφοβήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συμφοβησομενος συμφοβησομενου συμφοβησομενη συμφοβησομενης συμφοβησομενον συμφοβησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐσυμφο͂βουν ἐσυμφο͂βεις ἐσυμφο͂βειν*
Dual ἐσυμφόβειτον ἐσυμφοβεῖτην
Plural ἐσυμφόβουμεν ἐσυμφόβειτε ἐσυμφο͂βουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐσυμφοβοῦμην ἐσυμφόβου ἐσυμφόβειτο
Dual ἐσυμφόβεισθον ἐσυμφοβεῖσθην
Plural ἐσυμφοβοῦμεθα ἐσυμφόβεισθε ἐσυμφόβουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION