Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

συμφιλοσοφέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: συμφιλοσοφέω

Structure: συμ (Prefix) + φιλοσοφέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to join in philosophic study

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συμφιλοσόφω συμφιλοσόφεις συμφιλοσόφει
Dual συμφιλοσόφειτον συμφιλοσόφειτον
Plural συμφιλοσόφουμεν συμφιλοσόφειτε συμφιλοσόφουσιν*
SubjunctiveSingular συμφιλοσόφω συμφιλοσόφῃς συμφιλοσόφῃ
Dual συμφιλοσόφητον συμφιλοσόφητον
Plural συμφιλοσόφωμεν συμφιλοσόφητε συμφιλοσόφωσιν*
OptativeSingular συμφιλοσόφοιμι συμφιλοσόφοις συμφιλοσόφοι
Dual συμφιλοσόφοιτον συμφιλοσοφοίτην
Plural συμφιλοσόφοιμεν συμφιλοσόφοιτε συμφιλοσόφοιεν
ImperativeSingular συμφιλοσο͂φει συμφιλοσοφεῖτω
Dual συμφιλοσόφειτον συμφιλοσοφεῖτων
Plural συμφιλοσόφειτε συμφιλοσοφοῦντων, συμφιλοσοφεῖτωσαν
Infinitive συμφιλοσόφειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συμφιλοσοφων συμφιλοσοφουντος συμφιλοσοφουσα συμφιλοσοφουσης συμφιλοσοφουν συμφιλοσοφουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συμφιλοσόφουμαι συμφιλοσόφει, συμφιλοσόφῃ συμφιλοσόφειται
Dual συμφιλοσόφεισθον συμφιλοσόφεισθον
Plural συμφιλοσοφοῦμεθα συμφιλοσόφεισθε συμφιλοσόφουνται
SubjunctiveSingular συμφιλοσόφωμαι συμφιλοσόφῃ συμφιλοσόφηται
Dual συμφιλοσόφησθον συμφιλοσόφησθον
Plural συμφιλοσοφώμεθα συμφιλοσόφησθε συμφιλοσόφωνται
OptativeSingular συμφιλοσοφοίμην συμφιλοσόφοιο συμφιλοσόφοιτο
Dual συμφιλοσόφοισθον συμφιλοσοφοίσθην
Plural συμφιλοσοφοίμεθα συμφιλοσόφοισθε συμφιλοσόφοιντο
ImperativeSingular συμφιλοσόφου συμφιλοσοφεῖσθω
Dual συμφιλοσόφεισθον συμφιλοσοφεῖσθων
Plural συμφιλοσόφεισθε συμφιλοσοφεῖσθων, συμφιλοσοφεῖσθωσαν
Infinitive συμφιλοσόφεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συμφιλοσοφουμενος συμφιλοσοφουμενου συμφιλοσοφουμενη συμφιλοσοφουμενης συμφιλοσοφουμενον συμφιλοσοφουμενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεφιλοσο͂φουν συνεφιλοσο͂φεις συνεφιλοσο͂φειν*
Dual συνεφιλοσόφειτον συνεφιλοσοφεῖτην
Plural συνεφιλοσόφουμεν συνεφιλοσόφειτε συνεφιλοσο͂φουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεφιλοσοφοῦμην συνεφιλοσόφου συνεφιλοσόφειτο
Dual συνεφιλοσόφεισθον συνεφιλοσοφεῖσθην
Plural συνεφιλοσοφοῦμεθα συνεφιλοσόφεισθε συνεφιλοσόφουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • Οὐ σχολή μοι, ὦ Μένιππε, συμφιλοσοφεῖν σοι. (Lucian, Dialogi mortuorum, 3:6)
  • Τὸν ξένον οἶσθα τὸν Ἡρακλεώτην, ὃσ ἐκ πολλοῦ συνεφιλοσόφει αὐτῷ, μαθητὴσ ὤν, τὸν ξανθόν, τὸν ἐριστικόν; (Lucian, 19:5)
  • πινάκιον γάρ τι ἐκρέματο ὑπὲρ τοῦ πυλῶνοσ μεγάλοισ γράμμασι λέγον, τήμερον οὐ συμφιλοσοφεῖν. (Lucian, 23:4)
  • ἐπεὶ καὶ τῶν ἄλλων ἑταίρων ὁ Βροῦτοσ Στατίλιόν τε παρέλιπε τὸν Ἐπικούρειον καὶ Φαώνιον ἐραστὴν Κάτωνοσ, ὅτι πόρρωθεν αὐτοῖσ τοιαύτην τινὰ κύκλῳ περιβαλόντοσ ἐν τῷ διαλέγεσθαι καὶ συμφιλοσοφεῖν πεῖραν, ὁ μέν Φαώνιοσ ἀπεκρίνατο χεῖρον εἶναι μοναρχίασ παρανόμου πόλεμον ἐμφύλιον, ὁ δὲ Στατίλιοσ ἔφη τῷ σοφῷ καὶ νοῦν ἔχοντι διὰ φαύλουσ καὶ ἀνοήτουσ κινδυνεύειν καὶ ταράττεσθαι μὴ καθήκειν. (Plutarch, Brutus, chapter 12 3:1)
  • ἐπιστολαὶ δὲ παρὰ τοῦ Κικέρωνοσ εἰσὶ πρόσ Ἡρώδην, ἕτεραι δὲ πρόσ τὸν υἱόν, ἐγκελευομένου συμφιλοσοφεῖν Κρατίππῳ. (Plutarch, Cicero, chapter 24 6:1)

Synonyms

  1. to join in philosophic study

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION