Ancient Greek-English Dictionary Language

συκοφορέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: συκοφορέω συκοφορήσω

Structure: συκοφορέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: from su_kofo/ros

Sense

  1. to carry figs

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συκοφόρω συκοφόρεις συκοφόρει
Dual συκοφόρειτον συκοφόρειτον
Plural συκοφόρουμεν συκοφόρειτε συκοφόρουσιν*
SubjunctiveSingular συκοφόρω συκοφόρῃς συκοφόρῃ
Dual συκοφόρητον συκοφόρητον
Plural συκοφόρωμεν συκοφόρητε συκοφόρωσιν*
OptativeSingular συκοφόροιμι συκοφόροις συκοφόροι
Dual συκοφόροιτον συκοφοροίτην
Plural συκοφόροιμεν συκοφόροιτε συκοφόροιεν
ImperativeSingular συκοφο͂ρει συκοφορεῖτω
Dual συκοφόρειτον συκοφορεῖτων
Plural συκοφόρειτε συκοφοροῦντων, συκοφορεῖτωσαν
Infinitive συκοφόρειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συκοφορων συκοφορουντος συκοφορουσα συκοφορουσης συκοφορουν συκοφορουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συκοφόρουμαι συκοφόρει, συκοφόρῃ συκοφόρειται
Dual συκοφόρεισθον συκοφόρεισθον
Plural συκοφοροῦμεθα συκοφόρεισθε συκοφόρουνται
SubjunctiveSingular συκοφόρωμαι συκοφόρῃ συκοφόρηται
Dual συκοφόρησθον συκοφόρησθον
Plural συκοφορώμεθα συκοφόρησθε συκοφόρωνται
OptativeSingular συκοφοροίμην συκοφόροιο συκοφόροιτο
Dual συκοφόροισθον συκοφοροίσθην
Plural συκοφοροίμεθα συκοφόροισθε συκοφόροιντο
ImperativeSingular συκοφόρου συκοφορεῖσθω
Dual συκοφόρεισθον συκοφορεῖσθων
Plural συκοφόρεισθε συκοφορεῖσθων, συκοφορεῖσθωσαν
Infinitive συκοφόρεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συκοφορουμενος συκοφορουμενου συκοφορουμενη συκοφορουμενης συκοφορουμενον συκοφορουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συκοφορήσω συκοφορήσεις συκοφορήσει
Dual συκοφορήσετον συκοφορήσετον
Plural συκοφορήσομεν συκοφορήσετε συκοφορήσουσιν*
OptativeSingular συκοφορήσοιμι συκοφορήσοις συκοφορήσοι
Dual συκοφορήσοιτον συκοφορησοίτην
Plural συκοφορήσοιμεν συκοφορήσοιτε συκοφορήσοιεν
Infinitive συκοφορήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συκοφορησων συκοφορησοντος συκοφορησουσα συκοφορησουσης συκοφορησον συκοφορησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συκοφορήσομαι συκοφορήσει, συκοφορήσῃ συκοφορήσεται
Dual συκοφορήσεσθον συκοφορήσεσθον
Plural συκοφορησόμεθα συκοφορήσεσθε συκοφορήσονται
OptativeSingular συκοφορησοίμην συκοφορήσοιο συκοφορήσοιτο
Dual συκοφορήσοισθον συκοφορησοίσθην
Plural συκοφορησοίμεθα συκοφορήσοισθε συκοφορήσοιντο
Infinitive συκοφορήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συκοφορησομενος συκοφορησομενου συκοφορησομενη συκοφορησομενης συκοφορησομενον συκοφορησομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to carry figs

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION