Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

συγχράομαι

α-contract Verb; 이상동사 자동번역 Transliteration:

Principal Part: συγχράομαι συγχρήσομαι

Structure: συγχρά (Stem) + ομαι (Ending)

Sense

  1. to make joint use of, avail oneself of, to have dealings with
  2. to borrow jointly, from

Conjugation

Present tense

Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular σύγχρωμαι σύγχρᾳ σύγχρᾱται
Dual σύγχρᾱσθον σύγχρᾱσθον
Plural συγχρῶμεθα σύγχρᾱσθε σύγχρωνται
SubjunctiveSingular σύγχρωμαι σύγχρῃ σύγχρηται
Dual σύγχρησθον σύγχρησθον
Plural συγχρώμεθα σύγχρησθε σύγχρωνται
OptativeSingular συγχρῷμην σύγχρῳο σύγχρῳτο
Dual σύγχρῳσθον συγχρῷσθην
Plural συγχρῷμεθα σύγχρῳσθε σύγχρῳντο
ImperativeSingular σύγχρω συγχρᾶσθω
Dual σύγχρᾱσθον συγχρᾶσθων
Plural σύγχρᾱσθε συγχρᾶσθων, συγχρᾶσθωσαν
Infinitive σύγχρᾱσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συγχρωμενος συγχρωμενου συγχρωμενη συγχρωμενης συγχρωμενον συγχρωμενου

Future tense

Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συγχρήσομαι συγχρήσει, συγχρήσῃ συγχρήσεται
Dual συγχρήσεσθον συγχρήσεσθον
Plural συγχρησόμεθα συγχρήσεσθε συγχρήσονται
OptativeSingular συγχρησοίμην συγχρήσοιο συγχρήσοιτο
Dual συγχρήσοισθον συγχρησοίσθην
Plural συγχρησοίμεθα συγχρήσοισθε συγχρήσοιντο
Infinitive συγχρήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συγχρησομενος συγχρησομενου συγχρησομενη συγχρησομενης συγχρησομενον συγχρησομενου

Imperfect tense

Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐσυγχρῶμην ἐσύγχρω ἐσύγχρᾱτο
Dual ἐσύγχρᾱσθον ἐσυγχρᾶσθην
Plural ἐσυγχρῶμεθα ἐσύγχρᾱσθε ἐσύγχρωντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION