Sense

1. to deposit together or at the same time, to deliver, with, to agree with, assent to

Examples

• Βαγώασ δὲ μᾶλλον ἐταράττετο καὶ παντοῖοσ ἦν, ἐσ μυρία τρεπόμενοσ ^ χρώματα καὶ ψυχρῷ τῷ ἱδρῶτι ῥεόμενοσ, καὶ οὔτε συγκατατίθεσθαι τῷ περὶ ^ τῆσ μοιχείασ ἐγκλήματι καλῶσ ἔχειν ᾤετο οὔτε ἀχρεῖον αὑτῷ τὴν κατηγορίαν ταύτην ἐσ τὸν παρόντα ἀγῶνα ἡγεῖτο εἶναι. (Lucian, Eunuchus, (no name) 11:2)
• τὸν δ’ εὐστόχωσ ἀποφήνασθαι εἰπόντα οὐ τούτῳ συγκατατίθεσθαι ὅτι εἰσὶν ὄρνεισ, ἀλλ’ ὅτι εὔλογόν ἐστι ταύτασ ὄρνεισ εἶναι. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 50 4:2)
• ἐπὶ πολὺ μὲν οὖν οἱ περὶ τὸν Καπέλλαν καὶ τοὺσ πρώτουσ αὐτῶν ἐπιτρέπειν οὐκ ἤθελον, βιαζόμενοι δ’ ὑφ’ ἡμῶν συγκατατίθενται. (Flavius Josephus, 78:1)
• τὸ φανταστικόν, ἀλλὰ τὰσ δόξασ μόνον ἀναιρεῖ χρῆται τοῖσ ἄλλοισ ὡσ πέφυκεν "ἀλλ’ ἀδύνατον τὸ μὴ συγκατατίθεσθαι τοῖσ ἐναργέσι τὸ ἀρνεῖσθαι τὰ πεπιστευμένα τοῦ μήτ’, ἀρνεῖσθαι μήτε τιθέναι παραλογώτερον. (Plutarch, Adversus Colotem, section 27 7:1)
• "εἰ γὰρ οὐ κραιπαλῶντεσ οὐδὲ φαρμακῶντεσ ἄνθρωποι καὶ παρακόπτοντεσ, ἀλλὰ νήφοντεσ καὶ ὑγιαίνοντεσ καὶ γράφοντεσ περὶ ἀληθείασ καὶ κανόνων καὶ κριτηρίων, ἐν τοῖσ ἐναργεστάτοισ πάθεσι καὶ κινήμασι τῆσ αἰσθήσεωσ ἢ τὸ ἀνύπαρκτον ἀληθὲσ ἢ ψεῦδοσ καὶ ἀνύπαρκτον ἡγοῦνται τἀληθέσ, οὐκ εἰ περὶ πάντων ἡσυχάζουσιν, ἀλλ’ εἴ τισιν ὅλωσ ἀνθρώποισ συγκατατίθενται, θαυμάζειν ἄξιον· (Plutarch, Adversus Colotem, section 28 1:14)

Similar forms

• συγκατατίθηται (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.