Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

στενοχωρέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: στενοχωρέω στενοχωρήσω

Structure: στενοχωρέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to straiten for room, to be crowded together, to be straitened

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular στενοχώρω στενοχώρεις στενοχώρει
Dual στενοχώρειτον στενοχώρειτον
Plural στενοχώρουμεν στενοχώρειτε στενοχώρουσιν*
SubjunctiveSingular στενοχώρω στενοχώρῃς στενοχώρῃ
Dual στενοχώρητον στενοχώρητον
Plural στενοχώρωμεν στενοχώρητε στενοχώρωσιν*
OptativeSingular στενοχώροιμι στενοχώροις στενοχώροι
Dual στενοχώροιτον στενοχωροίτην
Plural στενοχώροιμεν στενοχώροιτε στενοχώροιεν
ImperativeSingular στενοχῶρει στενοχωρεῖτω
Dual στενοχώρειτον στενοχωρεῖτων
Plural στενοχώρειτε στενοχωροῦντων, στενοχωρεῖτωσαν
Infinitive στενοχώρειν
Participle MasculineFeminineNeuter
στενοχωρων στενοχωρουντος στενοχωρουσα στενοχωρουσης στενοχωρουν στενοχωρουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular στενοχώρουμαι στενοχώρει, στενοχώρῃ στενοχώρειται
Dual στενοχώρεισθον στενοχώρεισθον
Plural στενοχωροῦμεθα στενοχώρεισθε στενοχώρουνται
SubjunctiveSingular στενοχώρωμαι στενοχώρῃ στενοχώρηται
Dual στενοχώρησθον στενοχώρησθον
Plural στενοχωρώμεθα στενοχώρησθε στενοχώρωνται
OptativeSingular στενοχωροίμην στενοχώροιο στενοχώροιτο
Dual στενοχώροισθον στενοχωροίσθην
Plural στενοχωροίμεθα στενοχώροισθε στενοχώροιντο
ImperativeSingular στενοχώρου στενοχωρεῖσθω
Dual στενοχώρεισθον στενοχωρεῖσθων
Plural στενοχώρεισθε στενοχωρεῖσθων, στενοχωρεῖσθωσαν
Infinitive στενοχώρεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
στενοχωρουμενος στενοχωρουμενου στενοχωρουμενη στενοχωρουμενης στενοχωρουμενον στενοχωρουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular στενοχωρήσω στενοχωρήσεις στενοχωρήσει
Dual στενοχωρήσετον στενοχωρήσετον
Plural στενοχωρήσομεν στενοχωρήσετε στενοχωρήσουσιν*
OptativeSingular στενοχωρήσοιμι στενοχωρήσοις στενοχωρήσοι
Dual στενοχωρήσοιτον στενοχωρησοίτην
Plural στενοχωρήσοιμεν στενοχωρήσοιτε στενοχωρήσοιεν
Infinitive στενοχωρήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
στενοχωρησων στενοχωρησοντος στενοχωρησουσα στενοχωρησουσης στενοχωρησον στενοχωρησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular στενοχωρήσομαι στενοχωρήσει, στενοχωρήσῃ στενοχωρήσεται
Dual στενοχωρήσεσθον στενοχωρήσεσθον
Plural στενοχωρησόμεθα στενοχωρήσεσθε στενοχωρήσονται
OptativeSingular στενοχωρησοίμην στενοχωρήσοιο στενοχωρήσοιτο
Dual στενοχωρήσοισθον στενοχωρησοίσθην
Plural στενοχωρησοίμεθα στενοχωρήσοισθε στενοχωρήσοιντο
Infinitive στενοχωρήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
στενοχωρησομενος στενοχωρησομενου στενοχωρησομενη στενοχωρησομενης στενοχωρησομενον στενοχωρησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐστενοχῶρουν ἐστενοχῶρεις ἐστενοχῶρειν*
Dual ἐστενοχώρειτον ἐστενοχωρεῖτην
Plural ἐστενοχώρουμεν ἐστενοχώρειτε ἐστενοχῶρουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐστενοχωροῦμην ἐστενοχώρου ἐστενοχώρειτο
Dual ἐστενοχώρεισθον ἐστενοχωρεῖσθην
Plural ἐστενοχωροῦμεθα ἐστενοχώρεισθε ἐστενοχώρουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ εἶπεν αὐτοῖσ Ἰησοῦσ. εἰ λαὸσ πολὺσ εἶ, ἀνάβηθι εἰσ τὸν δρυμὸν καὶ ἐκκάθαρον σεαυτῷ, εἰ στενοχωρεῖ σε τὸ ὄροσ τὸ Ἐφραίμ. (Septuagint, Liber Iosue 17:15)
  • οὐ στενοχωρεῖσθε; (Epictetus, Works, book 1, 26:4)
  • καθόλου γὰρ ἐκείνου μέμνησο, ὅτι ἑαυτοὺσ θλίβομεν, ἑαυτοὺσ στενοχωροῦμεν, τοῦτ’ ἔστιν τὰ δόγματα ἡμᾶσ θλίβει καὶ στενοχωρεῖ. (Epictetus, Works, book 1, 28:1)
  • τί στενοχωρεῖσ τὸν κόσμον; (Epictetus, Works, book 4, 106:12)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION