στένος
Third declension Noun; Neuter
Transliteration:
Principal Part:
στένος
στένεος
Structure:
στενο
(Stem)
+
ς
(Ending)
Etym.: cf. ionic stei=nos.
Declension
Third declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- προσπίτνουσα δ’ ἐν μέρει τέκνα ἔκλαι’, ἐθρήνει, τὸν πολὺν μαστῶν πόνον στένουσ’, ἀδελφή θ’ ἡ παρασπίζουσ’ ὁμοῦ· (Euripides, Phoenissae, episode, lyric 5:5)
- φρενομανήσ τισ εἶ θεοφόρητοσ, ἀμ‐ φὶ δ’ αὑτᾶσ θροεῖσ νόμον ἄνομον, οἱᾶ́ τισ ξουθὰ ἀκόρετοσ βοᾶσ, φεῦ, ταλαίναισ φρεσίν Ἴτυν Ἴτυν στένουσ’ ἀμφιθαλῆ κακοῖσ ἀηδὼν βίον. (Aeschylus, Agamemnon, choral, strophe 66)
- ἔχει γὰρ κεφαλὴν κούφην, μικράν, κατωφερῆ, στενὴν ἐκ τοῦ πρόσθεν, <ὦτα ὑψηλά,> τράχηλον λεπτόν, περιφερῆ, οὐ σκληρόν, μῆκοσ ἱκανόν, ὠμοπλάτασ ὀρθάσ, ἀσυνδέτουσ ἄνωθεν, σκέλη τὰ ἐπ’ αὐτῶν ἐλαφρά, σύγκωλα, στῆθοσ οὐ βαρύτονον, πλευρὰσ ἐλαφράσ, συμμέτρουσ, ὀσφῦν περιφερῆ, κωλῆν σαρκώδη, λαγόνασ ὑγράσ, λαπαρὰσ ἱκανῶσ, ἰσχία στρογγύλα, πλήρη κύκλῳ, ἄνωθεν δὲ ὡσ χρὴ διεστῶτα, μηροὺσ μικρούσ, εὐπαγεῖσ, ἔξωθεν μῦσ ἐπιτεταμένουσ, ἔνδοθεν δὲ οὐκ ὀγκώδεισ, ὑποκώλια μακρά, στιφρά, πόδασ τοὺσ πρόσθεν ἄκρωσ ὑγρούσ, στενούσ, ὀρθούσ, τοὺσ δὲ ὄπισθεν στερεούσ, πλατεῖσ, πάντασ δὲ οὐδενὸσ τραχέοσ φροντίζοντασ, σκέλη τὰ ὄπισθεν μείζω πολὺ τῶν ἔμπροσθεν καὶ ἐγκεκλιμένα μικρὸν ἔξω, τρίχωμα βραχύ, κοῦφον. (Xenophon, Minor Works, , chapter 5 36:1)
- ὁ δὲ παράπλουσ αὐτοῦ κατὰ πολλοὺσ τόπουσ ἔχει νήσουσ μακράσ, στενοὺσ μὲν διαδρόμουσ ἐχούσασ, ῥοῦν δὲ πολὺν καὶ σφοδρόν. (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 38 5:2)
- διὸ καὶ ταῖσ στέγαισ ἐπὶ δύο πήχεισ γῆν ἐπιτίθεσθαι, ὑπὸ δὲ τοῦ βάρουσ ἀναγκάζεσθαι στενοὺσ μὲν μακροὺσ δὲ ποιεῖσθαι τοὺσ οἴκουσ, ἀπορουμένουσ μακρῶν μὲν δοκῶν δεομένουσ δὲ μεγάλων οἴκων διὰ τὸ πνῖγοσ. (Strabo, Geography, book 15, chapter 3 20:5)