Sense

1. to form an estimate, to judge or conclude by or from

Examples

• οὐ ποιήσετε ἄδικον ἐν κρίσει, ἐν μέτροισ καὶ ἐν σταθμοῖσ καὶ ἐν ζυγοῖσ. (Septuagint, Liber Leviticus 19:35)
• καὶ ἐκοιμήθη Σαμψὼν ἕωσ μεσονυκτίου. καὶ ἀνέστη ἐν ἡμίσει τῆσ νυκτὸσ καὶ ἐπελάβετο τῶν θυρῶν τῆσ πύλησ τῆσ πόλεωσ σὺν τοῖσ δυσὶ σταθμοῖσ καὶ ἀνεβάσταζεν αὐτὰσ σὺν τῷ μοχλῷ καὶ ἔθηκεν ἐπὶ ὤμων αὐτοῦ καὶ ἀνέβη ἐπὶ τὴν κορυφὴν τοῦ ὄρουσ τοῦ ἐπὶ προσώπου τοῦ Χεβρὼν καὶ ἔθηκεν αὐτὰ ἐκεῖ. (Septuagint, Liber Iudicum 16:3)
• κανόσι καὶ σταθμοῖσ καὶ μέτροισ καὶ ἀριθμοῖσ πανταχοῦ χρῶνται, ἵνα μηδαμοῦ τὸ εἰκῆ καὶ ὡσ ἔτυχε τοῖσ ἔργοισ ἐγγένηται. (Plutarch, De fortuna, chapter, section 4 5:1)
• Ἀμύντασ ἐν σταθμοῖσ Περσικοῖσ φησι· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 74 1:3)
• τὴν δ’ ἄμπελον ταύτην Ἀμύντασ φησὶν ἐν τοῖσ Σταθμοῖσ καὶ βότρυασ ἔχειν ἐκ τῶν πολυτελεστάτων ψήφων συντεθειμένουσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 9 3:1)

Similar forms

• σταθμὸν (90)
• σταθμοὺς (64)
• σταθμῷ (46)
• σταθμῶν (36)
• σταθμὸς (26)
• σταθμοῖς (23)
• στάθμην (17)
• σταθμόν (17)
• σταθμοὶ (13)
• σταθμοῦ (12)
• σταθμούς (12)
• σταθμὰ (10)
• σταθμοῖσι (10)
• στάθμῃ (9)
• στάθμιον (7)
• σταθμοί (7)
• σταθμοῖσιν (7)
• σταθμοῖο (7)
• στάθμη (6)
• σταθμά (6)
• σταθμός (6)
• στάθμια (4)
• σταθμᾶσθαι (3)
• στάθμης (3)
• σταθμίων (3)
• στάθμαις (2)
• σταθμεῦσαι (2)
• σταθμεύειν (2)
• στάθμας (2)
• σταθμία (2)
• στάθμαν (2)
• σταθμήσας (2)
• στάθμ (1)
• σταθμοῖιν (1)
• σταθμητοί (1)
• σταθμόνδε (1)
• σταθμῷτο (1)
• στάθμαι (1)
• σταθμεῦον (1)
• σταθμητοὶ (1)
• σταθμᾶτο (1)
• σταθμὴν (1)
• σταθμίοις (1)
• σταθμητόν (1)
• σταθμοῖ‐ (1)
• σταθμᾷ (1)
• σταθμεύοι (1)
• Σταθμίταν (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.