Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

σπουδαιολογέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: σπουδαιολογέω σπουδαιολογήσω

Structure: σπουδαιολογέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: le/gw

Sense

  1. to speak seriously, talk on serious subjects, to be treated seriously

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular σπουδαιολόγω σπουδαιολόγεις σπουδαιολόγει
Dual σπουδαιολόγειτον σπουδαιολόγειτον
Plural σπουδαιολόγουμεν σπουδαιολόγειτε σπουδαιολόγουσιν*
SubjunctiveSingular σπουδαιολόγω σπουδαιολόγῃς σπουδαιολόγῃ
Dual σπουδαιολόγητον σπουδαιολόγητον
Plural σπουδαιολόγωμεν σπουδαιολόγητε σπουδαιολόγωσιν*
OptativeSingular σπουδαιολόγοιμι σπουδαιολόγοις σπουδαιολόγοι
Dual σπουδαιολόγοιτον σπουδαιολογοίτην
Plural σπουδαιολόγοιμεν σπουδαιολόγοιτε σπουδαιολόγοιεν
ImperativeSingular σπουδαιολο͂γει σπουδαιολογεῖτω
Dual σπουδαιολόγειτον σπουδαιολογεῖτων
Plural σπουδαιολόγειτε σπουδαιολογοῦντων, σπουδαιολογεῖτωσαν
Infinitive σπουδαιολόγειν
Participle MasculineFeminineNeuter
σπουδαιολογων σπουδαιολογουντος σπουδαιολογουσα σπουδαιολογουσης σπουδαιολογουν σπουδαιολογουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular σπουδαιολόγουμαι σπουδαιολόγει, σπουδαιολόγῃ σπουδαιολόγειται
Dual σπουδαιολόγεισθον σπουδαιολόγεισθον
Plural σπουδαιολογοῦμεθα σπουδαιολόγεισθε σπουδαιολόγουνται
SubjunctiveSingular σπουδαιολόγωμαι σπουδαιολόγῃ σπουδαιολόγηται
Dual σπουδαιολόγησθον σπουδαιολόγησθον
Plural σπουδαιολογώμεθα σπουδαιολόγησθε σπουδαιολόγωνται
OptativeSingular σπουδαιολογοίμην σπουδαιολόγοιο σπουδαιολόγοιτο
Dual σπουδαιολόγοισθον σπουδαιολογοίσθην
Plural σπουδαιολογοίμεθα σπουδαιολόγοισθε σπουδαιολόγοιντο
ImperativeSingular σπουδαιολόγου σπουδαιολογεῖσθω
Dual σπουδαιολόγεισθον σπουδαιολογεῖσθων
Plural σπουδαιολόγεισθε σπουδαιολογεῖσθων, σπουδαιολογεῖσθωσαν
Infinitive σπουδαιολόγεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
σπουδαιολογουμενος σπουδαιολογουμενου σπουδαιολογουμενη σπουδαιολογουμενης σπουδαιολογουμενον σπουδαιολογουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular σπουδαιολογήσω σπουδαιολογήσεις σπουδαιολογήσει
Dual σπουδαιολογήσετον σπουδαιολογήσετον
Plural σπουδαιολογήσομεν σπουδαιολογήσετε σπουδαιολογήσουσιν*
OptativeSingular σπουδαιολογήσοιμι σπουδαιολογήσοις σπουδαιολογήσοι
Dual σπουδαιολογήσοιτον σπουδαιολογησοίτην
Plural σπουδαιολογήσοιμεν σπουδαιολογήσοιτε σπουδαιολογήσοιεν
Infinitive σπουδαιολογήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
σπουδαιολογησων σπουδαιολογησοντος σπουδαιολογησουσα σπουδαιολογησουσης σπουδαιολογησον σπουδαιολογησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular σπουδαιολογήσομαι σπουδαιολογήσει, σπουδαιολογήσῃ σπουδαιολογήσεται
Dual σπουδαιολογήσεσθον σπουδαιολογήσεσθον
Plural σπουδαιολογησόμεθα σπουδαιολογήσεσθε σπουδαιολογήσονται
OptativeSingular σπουδαιολογησοίμην σπουδαιολογήσοιο σπουδαιολογήσοιτο
Dual σπουδαιολογήσοισθον σπουδαιολογησοίσθην
Plural σπουδαιολογησοίμεθα σπουδαιολογήσοισθε σπουδαιολογήσοιντο
Infinitive σπουδαιολογήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
σπουδαιολογησομενος σπουδαιολογησομενου σπουδαιολογησομενη σπουδαιολογησομενης σπουδαιολογησομενον σπουδαιολογησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐσπουδαιολο͂γουν ἐσπουδαιολο͂γεις ἐσπουδαιολο͂γειν*
Dual ἐσπουδαιολόγειτον ἐσπουδαιολογεῖτην
Plural ἐσπουδαιολόγουμεν ἐσπουδαιολόγειτε ἐσπουδαιολο͂γουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐσπουδαιολογοῦμην ἐσπουδαιολόγου ἐσπουδαιολόγειτο
Dual ἐσπουδαιολόγεισθον ἐσπουδαιολογεῖσθην
Plural ἐσπουδαιολογοῦμεθα ἐσπουδαιολόγεισθε ἐσπουδαιολόγουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION