Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

σπανιστός

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: σπανιστός σπανιστή σπανιστόν

Structure: σπανιστ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: spani/zw

Sense

  1. scanty

Declension

First/Second declension
Masculine Feminine Neuter
SingularNominative σπανιστός σπανιστή σπανιστόν
Genitive σπανιστοῦ σπανιστῆς σπανιστοῦ
Dative σπανιστῷ σπανιστῇ σπανιστῷ
Accusative σπανιστόν σπανιστήν σπανιστόν
Vocative σπανιστέ σπανιστή σπανιστόν
DualN/A/V σπανιστώ σπανιστᾱ́ σπανιστώ
G/D σπανιστοῖν σπανισταῖν σπανιστοῖν
PluralNominative σπανιστοί σπανισταί σπανιστά
Genitive σπανιστῶν σπανιστῶν σπανιστῶν
Dative σπανιστοῖς σπανισταῖς σπανιστοῖς
Accusative σπανιστούς σπανιστᾱ́ς σπανιστά
Vocative σπανιστοί σπανισταί σπανιστά
Positive Comparative Superlative
Adjective σπανιστός σπανιστοῦ σπανιστότερος σπανιστοτεροῦ σπανιστότατος σπανιστοτατοῦ
Adverb σπανιστώς σπανιστότερον σπανιστότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τίσ τὸν πλανήτην Οἰδίπουν καθ’ ἡμέραν τὴν νῦν σπανιστοῖσ δέξεται δωρήμασιν; (Sophocles, Oedipus at Colonus, episode 1:2)
  • ἡ μὲν γὰρ παραλία καυματηρά τε καὶ ἀμμώδησ καὶ σπανιστὴ καρποῖσ ἐστι πλὴν φοινίκων, ὅσον ἐν τετρακισχιλίοισ καὶ τετρακοσίοισ ἢ τριακοσίοισ ἐξεταζομένη σταδίοισ, καταστρέφουσα εἰσ ποταμὸν μέγιστον τῶν ταύτῃ καλούμενον Ὀρόατιν· (Strabo, Geography, book 15, chapter 3 2:3)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION