Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

σκορακίζω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: σκορακίζω

Structure: σκορακίζ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: e)s ko/rakas, v. ko/rac

Sense

  1. to dismiss contemptuously, to be treated contemptuously

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular σκορακίζω σκορακίζεις σκορακίζει
Dual σκορακίζετον σκορακίζετον
Plural σκορακίζομεν σκορακίζετε σκορακίζουσιν*
SubjunctiveSingular σκορακίζω σκορακίζῃς σκορακίζῃ
Dual σκορακίζητον σκορακίζητον
Plural σκορακίζωμεν σκορακίζητε σκορακίζωσιν*
OptativeSingular σκορακίζοιμι σκορακίζοις σκορακίζοι
Dual σκορακίζοιτον σκορακιζοίτην
Plural σκορακίζοιμεν σκορακίζοιτε σκορακίζοιεν
ImperativeSingular σκοράκιζε σκορακιζέτω
Dual σκορακίζετον σκορακιζέτων
Plural σκορακίζετε σκορακιζόντων, σκορακιζέτωσαν
Infinitive σκορακίζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
σκορακιζων σκορακιζοντος σκορακιζουσα σκορακιζουσης σκορακιζον σκορακιζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular σκορακίζομαι σκορακίζει, σκορακίζῃ σκορακίζεται
Dual σκορακίζεσθον σκορακίζεσθον
Plural σκορακιζόμεθα σκορακίζεσθε σκορακίζονται
SubjunctiveSingular σκορακίζωμαι σκορακίζῃ σκορακίζηται
Dual σκορακίζησθον σκορακίζησθον
Plural σκορακιζώμεθα σκορακίζησθε σκορακίζωνται
OptativeSingular σκορακιζοίμην σκορακίζοιο σκορακίζοιτο
Dual σκορακίζοισθον σκορακιζοίσθην
Plural σκορακιζοίμεθα σκορακίζοισθε σκορακίζοιντο
ImperativeSingular σκορακίζου σκορακιζέσθω
Dual σκορακίζεσθον σκορακιζέσθων
Plural σκορακίζεσθε σκορακιζέσθων, σκορακιζέσθωσαν
Infinitive σκορακίζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
σκορακιζομενος σκορακιζομενου σκορακιζομενη σκορακιζομενης σκορακιζομενον σκορακιζομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐσκοράκιζον ἐσκοράκιζες ἐσκοράκιζεν*
Dual ἐσκορακίζετον ἐσκορακιζέτην
Plural ἐσκορακίζομεν ἐσκορακίζετε ἐσκοράκιζον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐσκορακιζόμην ἐσκορακίζου ἐσκορακίζετο
Dual ἐσκορακίζεσθον ἐσκορακιζέσθην
Plural ἐσκορακιζόμεθα ἐσκορακίζεσθε ἐσκορακίζοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION