Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

σκιαμαχέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: σκιαμαχέω σκιαμαχήσω

Structure: σκιαμαχέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: ma/xomai

Sense

  1. to fight in the shade, in the school, to fight with a shadow, to fight in vain

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular σκιαμάχω σκιαμάχεις σκιαμάχει
Dual σκιαμάχειτον σκιαμάχειτον
Plural σκιαμάχουμεν σκιαμάχειτε σκιαμάχουσιν*
SubjunctiveSingular σκιαμάχω σκιαμάχῃς σκιαμάχῃ
Dual σκιαμάχητον σκιαμάχητον
Plural σκιαμάχωμεν σκιαμάχητε σκιαμάχωσιν*
OptativeSingular σκιαμάχοιμι σκιαμάχοις σκιαμάχοι
Dual σκιαμάχοιτον σκιαμαχοίτην
Plural σκιαμάχοιμεν σκιαμάχοιτε σκιαμάχοιεν
ImperativeSingular σκιαμᾶχει σκιαμαχεῖτω
Dual σκιαμάχειτον σκιαμαχεῖτων
Plural σκιαμάχειτε σκιαμαχοῦντων, σκιαμαχεῖτωσαν
Infinitive σκιαμάχειν
Participle MasculineFeminineNeuter
σκιαμαχων σκιαμαχουντος σκιαμαχουσα σκιαμαχουσης σκιαμαχουν σκιαμαχουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular σκιαμάχουμαι σκιαμάχει, σκιαμάχῃ σκιαμάχειται
Dual σκιαμάχεισθον σκιαμάχεισθον
Plural σκιαμαχοῦμεθα σκιαμάχεισθε σκιαμάχουνται
SubjunctiveSingular σκιαμάχωμαι σκιαμάχῃ σκιαμάχηται
Dual σκιαμάχησθον σκιαμάχησθον
Plural σκιαμαχώμεθα σκιαμάχησθε σκιαμάχωνται
OptativeSingular σκιαμαχοίμην σκιαμάχοιο σκιαμάχοιτο
Dual σκιαμάχοισθον σκιαμαχοίσθην
Plural σκιαμαχοίμεθα σκιαμάχοισθε σκιαμάχοιντο
ImperativeSingular σκιαμάχου σκιαμαχεῖσθω
Dual σκιαμάχεισθον σκιαμαχεῖσθων
Plural σκιαμάχεισθε σκιαμαχεῖσθων, σκιαμαχεῖσθωσαν
Infinitive σκιαμάχεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
σκιαμαχουμενος σκιαμαχουμενου σκιαμαχουμενη σκιαμαχουμενης σκιαμαχουμενον σκιαμαχουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular σκιαμαχήσω σκιαμαχήσεις σκιαμαχήσει
Dual σκιαμαχήσετον σκιαμαχήσετον
Plural σκιαμαχήσομεν σκιαμαχήσετε σκιαμαχήσουσιν*
OptativeSingular σκιαμαχήσοιμι σκιαμαχήσοις σκιαμαχήσοι
Dual σκιαμαχήσοιτον σκιαμαχησοίτην
Plural σκιαμαχήσοιμεν σκιαμαχήσοιτε σκιαμαχήσοιεν
Infinitive σκιαμαχήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
σκιαμαχησων σκιαμαχησοντος σκιαμαχησουσα σκιαμαχησουσης σκιαμαχησον σκιαμαχησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular σκιαμαχήσομαι σκιαμαχήσει, σκιαμαχήσῃ σκιαμαχήσεται
Dual σκιαμαχήσεσθον σκιαμαχήσεσθον
Plural σκιαμαχησόμεθα σκιαμαχήσεσθε σκιαμαχήσονται
OptativeSingular σκιαμαχησοίμην σκιαμαχήσοιο σκιαμαχήσοιτο
Dual σκιαμαχήσοισθον σκιαμαχησοίσθην
Plural σκιαμαχησοίμεθα σκιαμαχήσοισθε σκιαμαχήσοιντο
Infinitive σκιαμαχήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
σκιαμαχησομενος σκιαμαχησομενου σκιαμαχησομενη σκιαμαχησομενης σκιαμαχησομενον σκιαμαχησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐσκιαμᾶχουν ἐσκιαμᾶχεις ἐσκιαμᾶχειν*
Dual ἐσκιαμάχειτον ἐσκιαμαχεῖτην
Plural ἐσκιαμάχουμεν ἐσκιαμάχειτε ἐσκιαμᾶχουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐσκιαμαχοῦμην ἐσκιαμάχου ἐσκιαμάχειτο
Dual ἐσκιαμάχεισθον ἐσκιαμαχεῖσθην
Plural ἐσκιαμαχοῦμεθα ἐσκιαμάχεισθε ἐσκιαμάχουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ οὕτω ὕπαρ ἡμῖν καὶ ὑμῖν ἡ πόλισ οἰκήσεται ἀλλ’ οὐκ ὄναρ, ὡσ νῦν αἱ πολλαὶ ὑπὸ σκιαμαχούντων τε πρὸσ ἀλλήλουσ καὶ στασιαζόντων περὶ τοῦ ἄρχειν οἰκοῦνται, ὡσ μεγάλου τινὸσ ἀγαθοῦ ὄντοσ. (Plato, Republic, book 7 99:3)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION