Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

σκανδαλίζω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: σκανδαλίζω

Structure: σκανδαλίζ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: from ska/ndalon

Sense

  1. I snare, cause to stumble.
  2. I give offense.

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular σκανδαλίζω σκανδαλίζεις σκανδαλίζει
Dual σκανδαλίζετον σκανδαλίζετον
Plural σκανδαλίζομεν σκανδαλίζετε σκανδαλίζουσιν*
SubjunctiveSingular σκανδαλίζω σκανδαλίζῃς σκανδαλίζῃ
Dual σκανδαλίζητον σκανδαλίζητον
Plural σκανδαλίζωμεν σκανδαλίζητε σκανδαλίζωσιν*
OptativeSingular σκανδαλίζοιμι σκανδαλίζοις σκανδαλίζοι
Dual σκανδαλίζοιτον σκανδαλιζοίτην
Plural σκανδαλίζοιμεν σκανδαλίζοιτε σκανδαλίζοιεν
ImperativeSingular σκανδάλιζε σκανδαλιζέτω
Dual σκανδαλίζετον σκανδαλιζέτων
Plural σκανδαλίζετε σκανδαλιζόντων, σκανδαλιζέτωσαν
Infinitive σκανδαλίζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
σκανδαλιζων σκανδαλιζοντος σκανδαλιζουσα σκανδαλιζουσης σκανδαλιζον σκανδαλιζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular σκανδαλίζομαι σκανδαλίζει, σκανδαλίζῃ σκανδαλίζεται
Dual σκανδαλίζεσθον σκανδαλίζεσθον
Plural σκανδαλιζόμεθα σκανδαλίζεσθε σκανδαλίζονται
SubjunctiveSingular σκανδαλίζωμαι σκανδαλίζῃ σκανδαλίζηται
Dual σκανδαλίζησθον σκανδαλίζησθον
Plural σκανδαλιζώμεθα σκανδαλίζησθε σκανδαλίζωνται
OptativeSingular σκανδαλιζοίμην σκανδαλίζοιο σκανδαλίζοιτο
Dual σκανδαλίζοισθον σκανδαλιζοίσθην
Plural σκανδαλιζοίμεθα σκανδαλίζοισθε σκανδαλίζοιντο
ImperativeSingular σκανδαλίζου σκανδαλιζέσθω
Dual σκανδαλίζεσθον σκανδαλιζέσθων
Plural σκανδαλίζεσθε σκανδαλιζέσθων, σκανδαλιζέσθωσαν
Infinitive σκανδαλίζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
σκανδαλιζομενος σκανδαλιζομενου σκανδαλιζομενη σκανδαλιζομενης σκανδαλιζομενον σκανδαλιζομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐσκανδάλιζον ἐσκανδάλιζες ἐσκανδάλιζεν*
Dual ἐσκανδαλίζετον ἐσκανδαλιζέτην
Plural ἐσκανδαλίζομεν ἐσκανδαλίζετε ἐσκανδάλιζον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐσκανδαλιζόμην ἐσκανδαλίζου ἐσκανδαλίζετο
Dual ἐσκανδαλίζεσθον ἐσκανδαλιζέσθην
Plural ἐσκανδαλιζόμεθα ἐσκανδαλίζεσθε ἐσκανδαλίζοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ οὐκ ἔχουσιν ῥίζαν ἐν ἑαυτοῖσ ἀλλὰ πρόσκαιροί εἰσιν, εἶτα γενομένησ θλίψεωσ ἢ διωγμοῦ διὰ τὸν λόγον εὐθὺσ σκανδαλίζονται. (, chapter 4 19:1)

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION