Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

σκαφεύς

Third declension Noun; Masculine Transliteration:

Principal Part: σκαφεύς σκαφέως

Structure: σκαφευ (Stem) + ς (Ending)

Etym.: ska/ptw

Sense

  1. a digger, delver, ditcher

Declension

Third declension
Singular Dual Plural
Nominative σκαφεύς σκαφή σκαφής
Genitive σκαφέως σκαφέοιν σκαφέων
Dative σκαφεί σκαφέοιν σκαφεῦσιν*
Accusative σκαφέα σκαφή σκαφέᾱς
Vocative σκαφεύ σκαφή σκαφής

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὅταν γὰρ ἤδη φανερὸσ ᾖ τεθνηκὼσ ὁ ἄνθρωποσ, ἀφαιρεθείσησ τῆσ ἐπάνω σκάφησ ὁρῶσι τὴν μὲν σάρκα κατεδηδεσμένην, περὶ δὲ τὰ σπλάγχνα τοιούτων θηρίων ἑσμοὺσ ἐσθιόντων καὶ προσπεφυκότων. (Plutarch, Artaxerxes, chapter 16 4:1)
  • τούσ τε κατὰ μῆνα τῆσ σελήνησ σχηματισμοὺσ γίνεσθαι στρεφομένησ ἐν αὐτῇ κατὰ μικρὸν τῆσ σκάφησ. (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, Q, Kef. a'. HRAKLEITOS 10:6)
  • νησίον δέ τι ὑποδραμόντεσ καλούμενον Καῦδα ἰσχύσαμεν μόλισ περικρατεῖσ γενέσθαι τῆσ σκάφησ, ἣν ἄραντεσ βοηθείαισ ἐχρῶντο ὑποζωννύντεσ τὸ πλοῖον· (, chapter 19 304:1)
  • τότε ἀπέκοψαν οἱ στρατιῶται τὰ σχοινία τῆσ σκάφησ καὶ εἰάσαν αὐτὴν ἐκπεσεῖν. (, chapter 19 320:1)
  • ἀναπλεύσαντεσ οὖν ταύτῃ καταρρέουσιν ἐπὶ τὸν καταράκτην καὶ ὠθοῦνται μετὰ τῆσ σκάφησ ἐπὶ τὸν κρημνὸν καὶ σώζονται σὺν αὐτῇ ἀπαθεῖσ. (Strabo, Geography, book 17, chapter 1 97:3)

Synonyms

  1. a digger

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION