Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

σατραπεύω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: σατραπεύω σατραπεύσω

Structure: σατραπεύ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: from satra/phs

Sense

  1. to be a satrap, exercise the authority of one
  2. to rule as a satrap

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular σατραπεύω σατραπεύεις σατραπεύει
Dual σατραπεύετον σατραπεύετον
Plural σατραπεύομεν σατραπεύετε σατραπεύουσιν*
SubjunctiveSingular σατραπεύω σατραπεύῃς σατραπεύῃ
Dual σατραπεύητον σατραπεύητον
Plural σατραπεύωμεν σατραπεύητε σατραπεύωσιν*
OptativeSingular σατραπεύοιμι σατραπεύοις σατραπεύοι
Dual σατραπεύοιτον σατραπευοίτην
Plural σατραπεύοιμεν σατραπεύοιτε σατραπεύοιεν
ImperativeSingular σατράπευε σατραπευέτω
Dual σατραπεύετον σατραπευέτων
Plural σατραπεύετε σατραπευόντων, σατραπευέτωσαν
Infinitive σατραπεύειν
Participle MasculineFeminineNeuter
σατραπευων σατραπευοντος σατραπευουσα σατραπευουσης σατραπευον σατραπευοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular σατραπεύομαι σατραπεύει, σατραπεύῃ σατραπεύεται
Dual σατραπεύεσθον σατραπεύεσθον
Plural σατραπευόμεθα σατραπεύεσθε σατραπεύονται
SubjunctiveSingular σατραπεύωμαι σατραπεύῃ σατραπεύηται
Dual σατραπεύησθον σατραπεύησθον
Plural σατραπευώμεθα σατραπεύησθε σατραπεύωνται
OptativeSingular σατραπευοίμην σατραπεύοιο σατραπεύοιτο
Dual σατραπεύοισθον σατραπευοίσθην
Plural σατραπευοίμεθα σατραπεύοισθε σατραπεύοιντο
ImperativeSingular σατραπεύου σατραπευέσθω
Dual σατραπεύεσθον σατραπευέσθων
Plural σατραπεύεσθε σατραπευέσθων, σατραπευέσθωσαν
Infinitive σατραπεύεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
σατραπευομενος σατραπευομενου σατραπευομενη σατραπευομενης σατραπευομενον σατραπευομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular σατραπεύσω σατραπεύσεις σατραπεύσει
Dual σατραπεύσετον σατραπεύσετον
Plural σατραπεύσομεν σατραπεύσετε σατραπεύσουσιν*
OptativeSingular σατραπεύσοιμι σατραπεύσοις σατραπεύσοι
Dual σατραπεύσοιτον σατραπευσοίτην
Plural σατραπεύσοιμεν σατραπεύσοιτε σατραπεύσοιεν
Infinitive σατραπεύσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
σατραπευσων σατραπευσοντος σατραπευσουσα σατραπευσουσης σατραπευσον σατραπευσοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular σατραπεύσομαι σατραπεύσει, σατραπεύσῃ σατραπεύσεται
Dual σατραπεύσεσθον σατραπεύσεσθον
Plural σατραπευσόμεθα σατραπεύσεσθε σατραπεύσονται
OptativeSingular σατραπευσοίμην σατραπεύσοιο σατραπεύσοιτο
Dual σατραπεύσοισθον σατραπευσοίσθην
Plural σατραπευσοίμεθα σατραπεύσοισθε σατραπεύσοιντο
Infinitive σατραπεύσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
σατραπευσομενος σατραπευσομενου σατραπευσομενη σατραπευσομενης σατραπευσομενον σατραπευσομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐσατράπευον ἐσατράπευες ἐσατράπευεν*
Dual ἐσατραπεύετον ἐσατραπευέτην
Plural ἐσατραπεύομεν ἐσατραπεύετε ἐσατράπευον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐσατραπευόμην ἐσατραπεύου ἐσατραπεύετο
Dual ἐσατραπεύεσθον ἐσατραπευέσθην
Plural ἐσατραπευόμεθα ἐσατραπεύεσθε ἐσατραπεύοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἥ τε χώρα ὑμετέρα καὶ ὑμεῖσ αὐτῆσ σατραπεύετε. (Arrian, Anabasis, book 5, chapter 26 8:1)

Synonyms

  1. to rule as a satrap

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION