Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

σαγηνεύω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: σαγηνεύω σαγηνεύσω

Structure: σαγηνεύ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to take fish with a drag-net
  2. to sweep as with a drag-net

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular σαγηνεύω σαγηνεύεις σαγηνεύει
Dual σαγηνεύετον σαγηνεύετον
Plural σαγηνεύομεν σαγηνεύετε σαγηνεύουσιν*
SubjunctiveSingular σαγηνεύω σαγηνεύῃς σαγηνεύῃ
Dual σαγηνεύητον σαγηνεύητον
Plural σαγηνεύωμεν σαγηνεύητε σαγηνεύωσιν*
OptativeSingular σαγηνεύοιμι σαγηνεύοις σαγηνεύοι
Dual σαγηνεύοιτον σαγηνευοίτην
Plural σαγηνεύοιμεν σαγηνεύοιτε σαγηνεύοιεν
ImperativeSingular σαγήνευε σαγηνευέτω
Dual σαγηνεύετον σαγηνευέτων
Plural σαγηνεύετε σαγηνευόντων, σαγηνευέτωσαν
Infinitive σαγηνεύειν
Participle MasculineFeminineNeuter
σαγηνευων σαγηνευοντος σαγηνευουσα σαγηνευουσης σαγηνευον σαγηνευοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular σαγηνεύομαι σαγηνεύει, σαγηνεύῃ σαγηνεύεται
Dual σαγηνεύεσθον σαγηνεύεσθον
Plural σαγηνευόμεθα σαγηνεύεσθε σαγηνεύονται
SubjunctiveSingular σαγηνεύωμαι σαγηνεύῃ σαγηνεύηται
Dual σαγηνεύησθον σαγηνεύησθον
Plural σαγηνευώμεθα σαγηνεύησθε σαγηνεύωνται
OptativeSingular σαγηνευοίμην σαγηνεύοιο σαγηνεύοιτο
Dual σαγηνεύοισθον σαγηνευοίσθην
Plural σαγηνευοίμεθα σαγηνεύοισθε σαγηνεύοιντο
ImperativeSingular σαγηνεύου σαγηνευέσθω
Dual σαγηνεύεσθον σαγηνευέσθων
Plural σαγηνεύεσθε σαγηνευέσθων, σαγηνευέσθωσαν
Infinitive σαγηνεύεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
σαγηνευομενος σαγηνευομενου σαγηνευομενη σαγηνευομενης σαγηνευομενον σαγηνευομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular σαγηνεύσω σαγηνεύσεις σαγηνεύσει
Dual σαγηνεύσετον σαγηνεύσετον
Plural σαγηνεύσομεν σαγηνεύσετε σαγηνεύσουσιν*
OptativeSingular σαγηνεύσοιμι σαγηνεύσοις σαγηνεύσοι
Dual σαγηνεύσοιτον σαγηνευσοίτην
Plural σαγηνεύσοιμεν σαγηνεύσοιτε σαγηνεύσοιεν
Infinitive σαγηνεύσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
σαγηνευσων σαγηνευσοντος σαγηνευσουσα σαγηνευσουσης σαγηνευσον σαγηνευσοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular σαγηνεύσομαι σαγηνεύσει, σαγηνεύσῃ σαγηνεύσεται
Dual σαγηνεύσεσθον σαγηνεύσεσθον
Plural σαγηνευσόμεθα σαγηνεύσεσθε σαγηνεύσονται
OptativeSingular σαγηνευσοίμην σαγηνεύσοιο σαγηνεύσοιτο
Dual σαγηνεύσοισθον σαγηνευσοίσθην
Plural σαγηνευσοίμεθα σαγηνεύσοισθε σαγηνεύσοιντο
Infinitive σαγηνεύσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
σαγηνευσομενος σαγηνευσομενου σαγηνευσομενη σαγηνευσομενης σαγηνευσομενον σαγηνευσομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐσαγήνευον ἐσαγήνευες ἐσαγήνευεν*
Dual ἐσαγηνεύετον ἐσαγηνευέτην
Plural ἐσαγηνεύομεν ἐσαγηνεύετε ἐσαγήνευον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐσαγηνευόμην ἐσαγηνεύου ἐσαγηνεύετο
Dual ἐσαγηνεύεσθον ἐσαγηνευέσθην
Plural ἐσαγηνευόμεθα ἐσαγηνεύεσθε ἐσαγηνεύοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τοῦτο δ’ οὐκ ἄν ποτε γενέσθαι πολεμουμένων τῶν ζῴων καὶ διὰ τῶν σαγηνευόντων ἄρδην ἀναιρεθέντων. (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 89 2:3)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION