Ancient Greek-English Dictionary Language

ῥοιζέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ῥοιζέω

Structure: ῥοιζέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: r(oi=zos

Sense

  1. to whistle, to hiss, to rush through, air

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ῥοίζω ῥοίζεις ῥοίζει
Dual ῥοίζειτον ῥοίζειτον
Plural ῥοίζουμεν ῥοίζειτε ῥοίζουσιν*
SubjunctiveSingular ῥοίζω ῥοίζῃς ῥοίζῃ
Dual ῥοίζητον ῥοίζητον
Plural ῥοίζωμεν ῥοίζητε ῥοίζωσιν*
OptativeSingular ῥοίζοιμι ῥοίζοις ῥοίζοι
Dual ῥοίζοιτον ῥοιζοίτην
Plural ῥοίζοιμεν ῥοίζοιτε ῥοίζοιεν
ImperativeSingular ῥοῖζει ῥοιζεῖτω
Dual ῥοίζειτον ῥοιζεῖτων
Plural ῥοίζειτε ῥοιζοῦντων, ῥοιζεῖτωσαν
Infinitive ῥοίζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ῥοιζων ῥοιζουντος ῥοιζουσα ῥοιζουσης ῥοιζουν ῥοιζουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ῥοίζουμαι ῥοίζει, ῥοίζῃ ῥοίζειται
Dual ῥοίζεισθον ῥοίζεισθον
Plural ῥοιζοῦμεθα ῥοίζεισθε ῥοίζουνται
SubjunctiveSingular ῥοίζωμαι ῥοίζῃ ῥοίζηται
Dual ῥοίζησθον ῥοίζησθον
Plural ῥοιζώμεθα ῥοίζησθε ῥοίζωνται
OptativeSingular ῥοιζοίμην ῥοίζοιο ῥοίζοιτο
Dual ῥοίζοισθον ῥοιζοίσθην
Plural ῥοιζοίμεθα ῥοίζοισθε ῥοίζοιντο
ImperativeSingular ῥοίζου ῥοιζεῖσθω
Dual ῥοίζεισθον ῥοιζεῖσθων
Plural ῥοίζεισθε ῥοιζεῖσθων, ῥοιζεῖσθωσαν
Infinitive ῥοίζεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ῥοιζουμενος ῥοιζουμενου ῥοιζουμενη ῥοιζουμενης ῥοιζουμενον ῥοιζουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἢ ὡσ ὀρνέου διαπτάντοσ ἀέρα οὐθὲν εὑρίσκεται τεκμήριον πορείασ, πληγῇ δὲ ταρσῶν μαστιζόμενον πνεῦμα κοῦφον καὶ σχιζόμενον βίᾳ ροίζου, κινουμένων πτερύγων διωδεύθη, καὶ μετὰ τοῦτο οὐχ εὑρέθη σημεῖον ἐπιβάσεωσ ἐν αὐτῷ. (Septuagint, Liber Sapientiae 5:11)
  • ὡσ δ’ ἀναχωροῦσα κατεμίγνυτο πρὸσ ἀέρα διαυγῆ καὶ καθαρὸν ἀσμένη, πρῶτον μὲν ἀναπνεῦσαι τότε δοκεῖν διὰ χρόνου συχνοῦ σιεινομένην τέωσ, καὶ πλείονα γίγνεσθαι τῆσ πρότερον ὥσπερ ἱστίον ἐκπεταννύμενον ἔπειτα κατακούειν ἀμαυρῶσ ῥοίζου τινὸσ ὑπὲρ κεφαλῆσ περιελαυνομένου φωνὴν ἡδεῖαν ἱέντοσ. (Plutarch, De genio Socratis, section 222)
  • ἔρημοσ ἀλλ’ ἤχου καὶ ῥοίζου μεστόσ, οὐκ ἀκριβῶσ ἀντιλαμβάνεται τῶν φθεγγομένων· (Plutarch, Platonicae quaestiones, chapter 1, section 2 5:1)
  • κέντρα διωξικέλευθα, φιλορρώθωνά τε κημόν, τόν τε περὶ στέρνοισ κόσμον ὀδοντοφόρον, κοἰσυΐνην ἔτι ῥάβδον ἐπὶ προθύροισι, Πόσειδον, ἄνθετο σοὶ νίκησ Χάρμοσ ἀπ’ Ἰσθμιάδοσ, καὶ ψήκτρην ἵππων ἐρυσίτριχα, τὴν τ’ ἐπὶ νώτων μάστιγα, ῥοίζου μητέρα καρχαλέην. (Unknown, Greek Anthology, book 6, chapter 2461)

Synonyms

  1. to whistle

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION