θώ
;
Transliteration:
Principal Part:
θώ
Etym.: apocop. for qw/rac, Anth.
- ἀνάθημα πεπαιγμένον τὸν θώ, καὶ τὰσ κνῆ, τὰν τ’ ἀσπίδα, καὶ δόρυ,, καὶ κρᾶ, Γορδιοπριλάριοσ ἄνθετο Τιμοθέῳ. (Unknown, Greek Anthology, book 6, chapter 851)
- ε ἀλλ̓ ἐποίησα τοῦτο, ἵνα μὴ θῶ δόξαν ἀνθρώπου ὑπεράνω δόξησ Θεοῦ, καὶ οὐ προσκυνήσω οὐδένα, πλὴν σοῦ τοῦ Κυρίου μου καὶ οὐ ποιήσω αὐτὰ ἐν ὑπερηφανίᾳ. (Septuagint, Liber Esther 4:21)
- Ψαλμὸσ τῷ Δαυί̈δ. ‐ ΕΙΠΕΝ ὁ Κύριοσ τῷ Κυρίῳ μου. κάθου ἐκ δεξιῶν μου, ἕωσ ἂν θῶ τοὺσ ἐχθρούσ σου ὑποπόδιον τῶν ποδῶν σου. (Septuagint, Liber Psalmorum 109:1)
- ὅτι τάδε λέγει Κύριοσ κατὰ τοῦ οἴκου βασιλέωσ Ἰούδα. Γαλαὰδ σύ μοι, ἀρχὴ τοῦ Λιβάνου, ἐὰν μὴ θῶ σε εἰσ ἔρημον, πόλεισ μὴ κατοικηθησομένασ. (Septuagint, Liber Ieremiae 22:6)
- τοῦ τόνδε πλήσασ θῶ; (Sophocles, Oedipus at Colonus, episode 5:18)
- ἢν γὰρ ἀπέλθω καὶ θῶ ἅπαξ ἔξω τὸν πόδα τῆσ πόλεωσ, τῶν καταπαιζόντων μὴ σχῇσ λόγον, ἀλλὰ γ’ ἐκείνοισ ἐμπαίξασ1’, ἄρξαι πλεῖον ἐμοῦ τι ποεῖν πάντα λίθον κίνει. (Unknown, Greek Anthology, book 5, chapter 402)