Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

θριγκόω

ο-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: θριγκόω θριγκώσω

Structure: θριγκό (Stem) + ω (Ending)

Etym.: from qrigko/s

Sense

  1. to surround with a coping, he fenced, at top
  2. to build even to the copingstone, to put the finishing stroke to, to bring, to the height

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular θρίγκω θρίγκοις θρίγκοι
Dual θρίγκουτον θρίγκουτον
Plural θρίγκουμεν θρίγκουτε θρίγκουσιν*
SubjunctiveSingular θρίγκω θρίγκοις θρίγκοι
Dual θρίγκωτον θρίγκωτον
Plural θρίγκωμεν θρίγκωτε θρίγκωσιν*
OptativeSingular θρίγκοιμι θρίγκοις θρίγκοι
Dual θρίγκοιτον θριγκοίτην
Plural θρίγκοιμεν θρίγκοιτε θρίγκοιεν
ImperativeSingular θρῖγκου θριγκοῦτω
Dual θρίγκουτον θριγκοῦτων
Plural θρίγκουτε θριγκοῦντων, θριγκοῦτωσαν
Infinitive θρίγκουν
Participle MasculineFeminineNeuter
θριγκων θριγκουντος θριγκουσα θριγκουσης θριγκουν θριγκουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular θρίγκουμαι θρίγκοι θρίγκουται
Dual θρίγκουσθον θρίγκουσθον
Plural θριγκοῦμεθα θρίγκουσθε θρίγκουνται
SubjunctiveSingular θρίγκωμαι θρίγκοι θρίγκωται
Dual θρίγκωσθον θρίγκωσθον
Plural θριγκώμεθα θρίγκωσθε θρίγκωνται
OptativeSingular θριγκοίμην θρίγκοιο θρίγκοιτο
Dual θρίγκοισθον θριγκοίσθην
Plural θριγκοίμεθα θρίγκοισθε θρίγκοιντο
ImperativeSingular θρίγκου θριγκοῦσθω
Dual θρίγκουσθον θριγκοῦσθων
Plural θρίγκουσθε θριγκοῦσθων, θριγκοῦσθωσαν
Infinitive θρίγκουσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
θριγκουμενος θριγκουμενου θριγκουμενη θριγκουμενης θριγκουμενον θριγκουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular θριγκώσω θριγκώσεις θριγκώσει
Dual θριγκώσετον θριγκώσετον
Plural θριγκώσομεν θριγκώσετε θριγκώσουσιν*
OptativeSingular θριγκώσοιμι θριγκώσοις θριγκώσοι
Dual θριγκώσοιτον θριγκωσοίτην
Plural θριγκώσοιμεν θριγκώσοιτε θριγκώσοιεν
Infinitive θριγκώσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
θριγκωσων θριγκωσοντος θριγκωσουσα θριγκωσουσης θριγκωσον θριγκωσοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular θριγκώσομαι θριγκώσει, θριγκώσῃ θριγκώσεται
Dual θριγκώσεσθον θριγκώσεσθον
Plural θριγκωσόμεθα θριγκώσεσθε θριγκώσονται
OptativeSingular θριγκωσοίμην θριγκώσοιο θριγκώσοιτο
Dual θριγκώσοισθον θριγκωσοίσθην
Plural θριγκωσοίμεθα θριγκώσοισθε θριγκώσοιντο
Infinitive θριγκώσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
θριγκωσομενος θριγκωσομενου θριγκωσομενη θριγκωσομενης θριγκωσομενον θριγκωσομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐθρῖγκουν ἐθρῖγκους ἐθρῖγκουν*
Dual ἐθρίγκουτον ἐθριγκοῦτην
Plural ἐθρίγκουμεν ἐθρίγκουτε ἐθρῖγκουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐθριγκοῦμην ἐθρίγκου ἐθρίγκουτο
Dual ἐθρίγκουσθον ἐθριγκοῦσθην
Plural ἐθριγκοῦμεθα ἐθρίγκουσθε ἐθρίγκουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὃσ ἕτοιμοσ σοῦ τοῦ τε ποιητοῦ τοῦ καλλιεποῦσ κατὰ τοῦ θριγκοῦ συγγογγύλασ καὶ συστρέψασ τουτὶ τὸ πέοσ χοανεῦσαι. (Aristophanes, Thesmophoriazusae, Prologue, anapests 1:5)
  • τρίποδα γὰρ χρηστήριον λιποῦσα θριγκοῦ τοῦδ’ ὑπερβάλλω πόδα Φοίβου προφῆτισ, τρίποδοσ ἀρχαῖον νόμον σῴζουσα, πασῶν Δελφίδων ἐξαίρετοσ. (Euripides, Ion, episode, iambics 2:2)
  • ἐπὶ τούτοισ ὀργισθεὶσ κτείνει μὲν αὐτῶν περὶ ἑξακισχιλίουσ, δρύφακτον δὲ ξύλινον περὶ τὸν βωμὸν καὶ τὸν ναὸν βαλόμενοσ μέχρι τοῦ θριγκοῦ, εἰσ ὃν μόνοισ ἐξῆν τοῖσ ἱερεῦσιν εἰσιέναι, τούτῳ τὴν τοῦ πλήθουσ ἐπ’ αὐτὸν ἀπέφραττεν εἴσοδον. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 13 459:1)

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION