뜻

1. to be a serf or menial, serve for hire

예문

• ταῦτά με ἀνιᾷ καὶ ἄχθομαι, ὅτι μὴ θητεύω ζῶν. (Lucian, Dialogi mortuorum, 4:3)

  (루키아노스, Dialogi mortuorum, 4:3)

• μὴ ἐνδεχομένου δέ, ἀλλ’ ὥσπερ τὸν Ἡρακλῆ ἴσωσ ἂν ἡ μήτηρ εἵλετο θεὸν εἶναι μᾶλλον ἢ μετ’ αὐτῆσ ὄντα τῷ Εὐρυσθεῖ θητεύειν. (Aristotle, Eudemian Ethics, Book 7 253:3)

  (아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 253:3)

• ἠέλιοσ, μήνη τε καὶ ἀμφίθέοντοσ ἀλῆται ξωοφόρου τοίην τοι ἐπεκλώσαντο γενέθλην ἕκτην μὲν βιότοιο φίλῃ παρὰ μητέρι μεῖναι ὀρφανὸν ὀγδοάτην δὲ μετ’ ἀντιβίοισιν ἀνάγκῃ θητεύειν, νόστον τε γυναῖκά τε παῖδά τ’ ἐπ’ αὐτῇ τηλύγετον δώσουσι θεοὶ τριτάτῃ ἐπὶ μοίρῃ· (Unknown, Greek Anthology, Volume V, book 14, chapter 1241)

  (작자 미상, Greek Anthology, Volume V, book 14, chapter 1241)

• τοῖσ θητεύουσιν ἐξ αὐτῶν ἀπεμέριζε ταῖσ τε ἄλλαισ φιλανθρωπίαισ ἀνελάμβανε τὸ πλῆθοσ. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 31 4:1)

  (디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 31 4:1)

• ἐκεῖνοσ μὲν γὰρ ἔλεγεν ὅτι ζῶν βούλοιτο θητεύειν ἀνδρὶ παρ’ ἀκλήρῳ, ᾧ μὴ βίοτοσ πολὺσ εἰή, ἢ πᾶσιν νεκύεσσι καταφθιμένοισιν ἀνάσσειν· (Dio, Chrysostom, Orationes, 59:2)

  (디오, 크리소토모스, 연설, 59:2)

유사 형태

• θῆτες (7)
• θητεύειν (4)
• θητεῦσαι (4)
• θητευέμεν (3)
• θητείας (2)
• θητεύουσι (2)
• θητείαν (1)
• θητεύοντα (1)
• θῆτε (1)
• θητεύω (1)
• θἠτέρῃ (1)
• θητεῖαι (1)
• θητεύητε (1)
• θῆτές (1)
• θητεύσειν (1)
• θητείᾳ (1)
• θητεύων (1)
• θητεύσει (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.