Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

πτίσσω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: πτίσσω

Structure: πτίσς (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to winnow: to peel or to bray in a mortar

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πτίσσω πτίσσεις πτίσσει
Dual πτίσσετον πτίσσετον
Plural πτίσσομεν πτίσσετε πτίσσουσιν*
SubjunctiveSingular πτίσσω πτίσσῃς πτίσσῃ
Dual πτίσσητον πτίσσητον
Plural πτίσσωμεν πτίσσητε πτίσσωσιν*
OptativeSingular πτίσσοιμι πτίσσοις πτίσσοι
Dual πτίσσοιτον πτισσοίτην
Plural πτίσσοιμεν πτίσσοιτε πτίσσοιεν
ImperativeSingular πτίσσε πτισσέτω
Dual πτίσσετον πτισσέτων
Plural πτίσσετε πτισσόντων, πτισσέτωσαν
Infinitive πτίσσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
πτισσων πτισσοντος πτισσουσα πτισσουσης πτισσον πτισσοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πτίσσομαι πτίσσει, πτίσσῃ πτίσσεται
Dual πτίσσεσθον πτίσσεσθον
Plural πτισσόμεθα πτίσσεσθε πτίσσονται
SubjunctiveSingular πτίσσωμαι πτίσσῃ πτίσσηται
Dual πτίσσησθον πτίσσησθον
Plural πτισσώμεθα πτίσσησθε πτίσσωνται
OptativeSingular πτισσοίμην πτίσσοιο πτίσσοιτο
Dual πτίσσοισθον πτισσοίσθην
Plural πτισσοίμεθα πτίσσοισθε πτίσσοιντο
ImperativeSingular πτίσσου πτισσέσθω
Dual πτίσσεσθον πτισσέσθων
Plural πτίσσεσθε πτισσέσθων, πτισσέσθωσαν
Infinitive πτίσσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
πτισσομενος πτισσομενου πτισσομενη πτισσομενης πτισσομενον πτισσομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular έ̓πτισσον έ̓πτισσες έ̓πτισσεν*
Dual ἐπτίσσετον ἐπτισσέτην
Plural ἐπτίσσομεν ἐπτίσσετε έ̓πτισσον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπτισσόμην ἐπτίσσου ἐπτίσσετο
Dual ἐπτίσσεσθον ἐπτισσέσθην
Plural ἐπτισσόμεθα ἐπτίσσεσθε ἐπτίσσοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • πεποίηται δὲ τῆσ πτισάνησ τοὔνομα ἀπὸ τοῦ πτίσσειν καὶ ἀνεῖν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 83 1:3)
  • πτίσσετε, Νικοκρέων, ἔτι καὶ μάλα, θύλακόσ ἐστι· (Unknown, Greek Anthology, Volume II, book 7, chapter 1331)
  • ἕτεροσ δέ τισ ζῶν, ἐμπνέων, αἰσθανόμενοσ, Πτίσσε πτίσσ̓, ἔφη, τὸν Ἀναξάρχου θύλακον· (Dio, Chrysostom, Orationes, 85:2)
  • Ἀνάξαρχον γὰρ οὐ πτίσσεισ. (Dio, Chrysostom, Orationes, 85:3)
  • τὸν δ’ οὐ φροντίσαντα τῆσ τιμωρίασ εἰπεῖν ἐκεῖνο δὴ τὸ περιφερόμενον, "πτίσσε τὸν Ἀναξάρχου θύλακον, Ἀνάξαρχον δὲ οὐ πτίσσεισ. (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, Q, Kef. i'. ANACARXOS 2:2)

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION