Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

προχύτης

First declension Noun; Masculine 자동번역 Transliteration:

Principal Part: προχύτης προχύτου

Structure: προχυτ (Stem) + ης (Ending)

Etym.: = pro/xoos

Sense

  1. an urn

Declension

First declension
Singular Dual Plural
Nominative προχύτης προχύτᾱ προχύται
Genitive προχύτου προχύταιν προχυτῶν
Dative προχύτῃ προχύταιν προχύταις
Accusative προχύτην προχύτᾱ προχύτᾱς
Vocative προχύτα προχύτᾱ προχύται

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐκεῖθεν δὲ κατάραντεσ εἰσ λιμένα βαθὺν καὶ καλὸν ἐν Ὀπικοῖσ, τελευτήσαντοσ καὶ αὐτόθι Μισηνοῦ τῶν ἐπιφανῶν τινοσ, ἀπ’ ἐκείνου τὸν λιμένα ὠνόμασαν, νήσῳ τε Προχύτῃ καὶ ἀκρωτηρίῳ Καιήτῃ τύχῃ προσορμισάμενοι κατὰ ταὐτὰ τίθενται τὰσ ἐπικλήσεισ τοῖσ τόποισ, γυναικῶν ἀποθανουσῶν βουλόμενοι μνημεῖα ποιῆσαι τὰ χωρία. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 53 4:1)
  • πολὺ δὲ τούτων λειπόμεναι πελάγιαι μὲν Πανδατερία τε καὶ Ποντία, πρόσγειοι δὲ Αἰθαλία τε καὶ Πλανασία καὶ Πιθηκοῦσσα καὶ Προχύτη καὶ Καπρίαι καὶ Λευκωσία καὶ ἄλλαι τοιαῦται. (Strabo, Geography, book 2, chapter 5 38:13)
  • τοῦ μὲν οὖν Μισηνοῦ πρόκειται νῆσοσ ἡ Προχύτη, Πιθηκουσσῶν δ’ ἔστιν ἀπόσπασμα. (Strabo, Geography, book 5, chapter 4 18:1)
  • καὶ γὰρ ἡ Προχύτη καὶ Πιθηκοῦσσαι ἀποσπάσματα τῆσ ἠπείρου καὶ αἱ Καπρίαι καὶ ἡ Λευκωσία καὶ Σειρῆνεσ καὶ αἱ Οἰνωτρίδεσ. (Strabo, Geography, Book 6, chapter 1 12:16)

Synonyms

  1. an urn

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION