Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

προσχρῄζω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: προσχρῄζω προσχρηίσω

Structure: προς (Prefix) + χρῄζ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to require or desire besides, I request, to

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσχρῄζω προσχρῄζεις προσχρῄζει
Dual προσχρῄζετον προσχρῄζετον
Plural προσχρῄζομεν προσχρῄζετε προσχρῄζουσιν*
SubjunctiveSingular προσχρῄζω προσχρῄζῃς προσχρῄζῃ
Dual προσχρῄζητον προσχρῄζητον
Plural προσχρῄζωμεν προσχρῄζητε προσχρῄζωσιν*
OptativeSingular προσχρῄζοιμι προσχρῄζοις προσχρῄζοι
Dual προσχρῄζοιτον προσχρῃζοίτην
Plural προσχρῄζοιμεν προσχρῄζοιτε προσχρῄζοιεν
ImperativeSingular προσχρῄζε προσχρῃζέτω
Dual προσχρῄζετον προσχρῃζέτων
Plural προσχρῄζετε προσχρῃζόντων, προσχρῃζέτωσαν
Infinitive προσχρῄζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
προσχρῃζων προσχρῃζοντος προσχρῃζουσα προσχρῃζουσης προσχρῃζον προσχρῃζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσχρῄζομαι προσχρῄζει, προσχρῄζῃ προσχρῄζεται
Dual προσχρῄζεσθον προσχρῄζεσθον
Plural προσχρῃζόμεθα προσχρῄζεσθε προσχρῄζονται
SubjunctiveSingular προσχρῄζωμαι προσχρῄζῃ προσχρῄζηται
Dual προσχρῄζησθον προσχρῄζησθον
Plural προσχρῃζώμεθα προσχρῄζησθε προσχρῄζωνται
OptativeSingular προσχρῃζοίμην προσχρῄζοιο προσχρῄζοιτο
Dual προσχρῄζοισθον προσχρῃζοίσθην
Plural προσχρῃζοίμεθα προσχρῄζοισθε προσχρῄζοιντο
ImperativeSingular προσχρῄζου προσχρῃζέσθω
Dual προσχρῄζεσθον προσχρῃζέσθων
Plural προσχρῄζεσθε προσχρῃζέσθων, προσχρῃζέσθωσαν
Infinitive προσχρῄζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προσχρῃζομενος προσχρῃζομενου προσχρῃζομενη προσχρῃζομενης προσχρῃζομενον προσχρῃζομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσχρηίσω προσχρηίσεις προσχρηίσει
Dual προσχρηίσετον προσχρηίσετον
Plural προσχρηίσομεν προσχρηίσετε προσχρηίσουσιν*
OptativeSingular προσχρηίσοιμι προσχρηίσοις προσχρηίσοι
Dual προσχρηίσοιτον προσχρηισοίτην
Plural προσχρηίσοιμεν προσχρηίσοιτε προσχρηίσοιεν
Infinitive προσχρηίσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
προσχρηισων προσχρηισοντος προσχρηισουσα προσχρηισουσης προσχρηισον προσχρηισοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσχρηίσομαι προσχρηίσει, προσχρηίσῃ προσχρηίσεται
Dual προσχρηίσεσθον προσχρηίσεσθον
Plural προσχρηισόμεθα προσχρηίσεσθε προσχρηίσονται
OptativeSingular προσχρηισοίμην προσχρηίσοιο προσχρηίσοιτο
Dual προσχρηίσοισθον προσχρηισοίσθην
Plural προσχρηισοίμεθα προσχρηίσοισθε προσχρηίσοιντο
Infinitive προσχρηίσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προσχρηισομενος προσχρηισομενου προσχρηισομενη προσχρηισομενης προσχρηισομενον προσχρηισομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσέχρῃζον προσέχρῃζες προσέχρῃζεν*
Dual προσεχρῄζετον προσεχρῃζέτην
Plural προσεχρῄζομεν προσεχρῄζετε προσέχρῃζον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσεχρῃζόμην προσεχρῄζου προσεχρῄζετο
Dual προσεχρῄζεσθον προσεχρῃζέσθην
Plural προσεχρῃζόμεθα προσεχρῄζεσθε προσεχρῄζοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὁρ́α κατ’ Ἄργοσ εἴ τισ ὑμὶν ἐγγενὴσ ἔσθ’, ὅστισ ἄν σου τοῦτο προσχρῄζοι τυχεῖν. (Sophocles, Oedipus at Colonus, episode 1:21)

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION