Hellas Alive Dictionary - προσποιητικος

Ancient Greek Dictionary

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: προσποιητικός προσποιητική προσποιητικόν

Structure: προσποιητικ (Stem) + ος (Ending)

First/Second declension

	Positive	Comparative	Superlative
Adjective	προσποιητικός προσποιητικοῦ	προσποιητικότερος προσποιητικοτεροῦ	προσποιητικότατος προσποιητικοτατοῦ
Adverb	προσποιητικώς	προσποιητικότερον	προσποιητικότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

δοκεῖ δὲ καὶ ἀλαζὼν εἶναι ὁ θρασὺσ καὶ προσποιητικὸσ ἀνδρείασ· (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 3 99:2)
δοκεῖ δὴ ὁ μὲν ἀλαζὼν προσποιητικὸσ τῶν ἐνδόξων εἶναι καὶ μὴ ὑπαρχόντων καὶ μειζόνων ἢ ὑπάρχει, ὁ δὲ εἴρων ἀνάπαλιν ἀρνεῖσθαι τὰ ὑπάρχοντα ἢ ἐλάττω ποιεῖν, ὁ δὲ μέσοσ αὐθέκαστόσ τισ ὢν ἀληθευτικὸσ καὶ τῷ βίῳ καὶ τῷ λόγῳ, τὰ ὑπάρχοντα ὁμολογῶν εἶναι περὶ αὑτόν, καὶ οὔτε μείζω οὔτε ἐλάττω. (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 4 130:1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

bab2min@gmail.com