Sense

1. to mingle or join to, to lead, to sure
2. to hold intercourse with, approach, came suddenly upon
3. to go against, meet in battle, engage with, to engage, to come to close quarters with
4. to come or go close up to, to form a junction, came near
5. put to shore at, landed in

Examples

• ὅθεν ἐκ τῶν παρόντων ἄριστα κρίνασ προσέμιξεν αὐτὴν φέρων τοῖσ Ἀχαιοῖσ· (Plutarch, Aratus, chapter 9 4:1)
• νέοσ δὲ ὢν Χαβρίᾳ προσέμιξεν ἑαυτὸν τῷ στρατηγῷ καὶ παρείπετο, πολλὰ μὲν εἰσ ἐμπειρίαν τῶν πολεμικῶν ὠφελούμενοσ, ἔστι δὲ ἐν οἷσ ἐπανορθούμενοσ τήν ἐκείνου φύσιν ἀνώμαλον οὖσαν καὶ ἄκρατον. (Plutarch, chapter 6 1:1)
• ὁ δὲ βραχὺν μέν τινα χρόνον τῇ Κλωδίου τοῦ θρασυτάτου καὶ βδελυρωτάτου τῶν τότε δημαγωγῶν φορᾷ πάντα τὰ πράγματα ταραττούσῃ προσέμιξεν ἑαυτόν· (Plutarch, Antony, chapter 2 4:2)
• ὁ δὲ Πύρροσ οὕτω τὴν ἀρχὴν ἀποβαλὼν καὶ γενόμενοσ πάντων ἔρημοσ Δημητρίῳ τῷ Ἀντιγόνου προσέμιξεν ἑαυτόν, ἔχοντι τὴν ἀδελφὴν αὐτοῦ Δηιδάμειαν, ἣν ἔτι μὲν οὖσαν κόρην ὠνόμαζον Ἀλεξάνδρου τοῦ Ῥωξάνησ γυναῖκα, τῶν δὲ κατ’ ἐκείνουσ δυστυχηθέντων ὡρ́αν ἔχουσαν αὐτὴν ἔγημεν ὁ Δημήτριοσ. (Plutarch, chapter 4 2:1)
• ἐκ δὲ τούτου πυθέσθαι περὶ τῆσ λάρνακοσ, ὡσ πρὸσ τὴν Βύβλου χώραν ὑπὸ τῆσ θαλάσσησ ἐκκυμανθεῖσαν αὐτὴν ἐρείκῃ τινὶ μαλθακῶσ ὁ κλύδων προσέμιξεν ἡ δ’ ἐρείκη κάλλιστον ἔρνοσ ὀλίγῳ χρόνῳ καὶ μέγιστον ἀναδραμοῦσα περιέπτυξε καὶ περιέφυ καὶ ἀπέκρυψεν ἐντὸσ ἑαυτῆσ· (Plutarch, De Iside et Osiride, section 151)

Similar forms

• προσμίξας (14)
• προσμῖξαι (10)
• προσμίξειν (3)
• προσμίξειαν (3)
• προσμίξων (2)
• προσμίξειε (2)
• προσμίξασαν (2)
• προσμίξῃ (2)
• προσμίξαιεν (1)
• προσμίξει (1)
• προσμίσγειν (1)
• προσμῖξαν (1)
• προσμειγνύς (1)
• προσμίξασα (1)
• προσμίγνυσι (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.