뜻

1. to persevere or persist in, to importune, to be importunate

예문

• ἐπικλίνουσι καὶ συνεπιστρέφουσιν, ἵν’ ἔγχυσισ ἀληθῶσ, μὴ ἔκχυσισ γένηται, αὑτοὺσ δὲ τῷ λέγοντι παρέχειν καὶ, συναρμόττειν τῇ προσοχῇ τὴν ἀκρόασιν, ὡσ μηδὲν ἐκφύγῃ τῶν χρησίμωσ λεγομένων, οὐ μανθάνουσιν, ἀλλ’ ὃ πάντων καταγελαστότατόν ἐστιν, ἂν μέν τινι προστύχωσι διηγουμένῳ δεῖπνον ἢ πομπὴν ἢ ὄνειρον ἢ λοιδορίαν γεγενημένην αὐτῷ πρὸσ ἄλλον, ἀκροῶνται σιωπῇ καὶ προσλιπαροῦσιν ἂν δέ τισ αὐτοὺσ ἐπισπασάμενοσ διδάσκῃ τι τῶν χρησίμων ἢ παραινῇ τῶν δεόντων ἢ νουθετῇ πλημμελοῦντασ ἢ καταπραΰνῃ χαλεπαίνοντασ, οὐχ ὑπομένουσιν, ἀλλ’ ἂν μὲν δύνωνται, περιγενέσθαι φιλοτιμούμενοι διαμάχονται πρὸσ τὸν λόγον· (Plutarch, De Recta Ratione Audiendi, chapter, section 3 6:1)

  (플루타르코스, De Recta Ratione Audiendi, chapter, section 3 6:1)

유사 형태

• προσλιπαρούσης (2)
• προσλιπαρεῖν (2)
• προσλιπαροῦντα (1)
• προσλιπάρει (1)
• προσλιπάρησις (1)
• προσλιπαρῶν (1)
• προσλιπαροῦσαι (1)
• προσλιπαροῦσιν (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.