Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

πρόσκλισις

Third declension Noun; Feminine 자동번역 Transliteration:

Principal Part: πρόσκλισις πρόσκλισεως

Structure: προσκλισι (Stem) + ς (Ending)

Etym.: from proskli/_nw

Sense

  1. inclination, proclivity, partiality

Declension

Third declension
Singular Dual Plural
Nominative πρόσκλισις προσκλίσει προσκλίσεις
Genitive προσκλίσεως προσκλίσοιν προσκλίσεων
Dative προσκλίσει προσκλίσοιν προσκλίσεσιν*
Accusative πρόσκλισιν προσκλίσει προσκλίσεις
Vocative πρόσκλισι προσκλίσει προσκλίσεις

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • εἰ δὲ αἱρ́εσιν νοοῖμεν πρόσκλισιν δόγμασιν ἀκολουθίαν ἔχουσιν, οὐκέτ’ ἂν προσαγορεύοιτο αἱρ́εσισ· (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, , PROOIMION 20:7)
  • διόπερ τὸ δένδρον διὰ τὴν γινομένην πρὸσ αὐτὸ πλεονάκισ πρόσκλισιν τοῦ ζῴου τετριμμένον τέ ἐστι καὶ ῥύπου πλῆρεσ, πρὸσ δὲ τούτοισ ὁ περὶ αὐτὸ τόποσ ἴχνη τε ἔχει καὶ σημεῖα πολλά, δι’ ὧν οἱ τὰ τοιαῦτα ἐρευνῶντεσ Αἰθίοπεσ γνωρίζουσι τὰσ τῶν ἐλεφάντων κοίτασ. (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 27 2:2)
  • Διαμαρτύρομαι ἐνώπιον τοῦ θεοῦ καὶ Χριστοῦ Ιἠσοῦ καὶ τῶν ἐκλεκτῶν ἀγγέλων, ἵνα ταῦτα φυλάξῃσ χωρὶσ προκρίματοσ, μηδὲν ποιῶν κατὰ πρόσκλισιν. (PROS TIMOQEON A, chapter 4 41:1)
  • ὥστε τὴν τῶν ἐλαττουμένων μερίδα διὰ τὸ τοῖσ ἔθεσιν ἐμμένειν, ταύτην ἀεὶ γίνεσθαι μείζω καὶ βαρυτέραν τῇ τῶν γερόντων προσκλίσει καὶ ῥοπῇ. (Polybius, Histories, book 6, chapter 10 10:1)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION