Ancient Greek-English Dictionary Language

προσκατατάσσω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: προσκατατάσσω προσκατατάξω

Structure: προς (Prefix) + κατατάσς (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to append, subjoin

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσκατατάσσω προσκατατάσσεις προσκατατάσσει
Dual προσκατατάσσετον προσκατατάσσετον
Plural προσκατατάσσομεν προσκατατάσσετε προσκατατάσσουσιν*
SubjunctiveSingular προσκατατάσσω προσκατατάσσῃς προσκατατάσσῃ
Dual προσκατατάσσητον προσκατατάσσητον
Plural προσκατατάσσωμεν προσκατατάσσητε προσκατατάσσωσιν*
OptativeSingular προσκατατάσσοιμι προσκατατάσσοις προσκατατάσσοι
Dual προσκατατάσσοιτον προσκατατασσοίτην
Plural προσκατατάσσοιμεν προσκατατάσσοιτε προσκατατάσσοιεν
ImperativeSingular προσκατάτασσε προσκατατασσέτω
Dual προσκατατάσσετον προσκατατασσέτων
Plural προσκατατάσσετε προσκατατασσόντων, προσκατατασσέτωσαν
Infinitive προσκατατάσσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
προσκατατασσων προσκατατασσοντος προσκατατασσουσα προσκατατασσουσης προσκατατασσον προσκατατασσοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσκατατάσσομαι προσκατατάσσει, προσκατατάσσῃ προσκατατάσσεται
Dual προσκατατάσσεσθον προσκατατάσσεσθον
Plural προσκατατασσόμεθα προσκατατάσσεσθε προσκατατάσσονται
SubjunctiveSingular προσκατατάσσωμαι προσκατατάσσῃ προσκατατάσσηται
Dual προσκατατάσσησθον προσκατατάσσησθον
Plural προσκατατασσώμεθα προσκατατάσσησθε προσκατατάσσωνται
OptativeSingular προσκατατασσοίμην προσκατατάσσοιο προσκατατάσσοιτο
Dual προσκατατάσσοισθον προσκατατασσοίσθην
Plural προσκατατασσοίμεθα προσκατατάσσοισθε προσκατατάσσοιντο
ImperativeSingular προσκατατάσσου προσκατατασσέσθω
Dual προσκατατάσσεσθον προσκατατασσέσθων
Plural προσκατατάσσεσθε προσκατατασσέσθων, προσκατατασσέσθωσαν
Infinitive προσκατατάσσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προσκατατασσομενος προσκατατασσομενου προσκατατασσομενη προσκατατασσομενης προσκατατασσομενον προσκατατασσομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσκατατάξω προσκατατάξεις προσκατατάξει
Dual προσκατατάξετον προσκατατάξετον
Plural προσκατατάξομεν προσκατατάξετε προσκατατάξουσιν*
OptativeSingular προσκατατάξοιμι προσκατατάξοις προσκατατάξοι
Dual προσκατατάξοιτον προσκαταταξοίτην
Plural προσκατατάξοιμεν προσκατατάξοιτε προσκατατάξοιεν
Infinitive προσκατατάξειν
Participle MasculineFeminineNeuter
προσκαταταξων προσκαταταξοντος προσκαταταξουσα προσκαταταξουσης προσκαταταξον προσκαταταξοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσκατατάξομαι προσκατατάξει, προσκατατάξῃ προσκατατάξεται
Dual προσκατατάξεσθον προσκατατάξεσθον
Plural προσκαταταξόμεθα προσκατατάξεσθε προσκατατάξονται
OptativeSingular προσκαταταξοίμην προσκατατάξοιο προσκατατάξοιτο
Dual προσκατατάξοισθον προσκαταταξοίσθην
Plural προσκαταταξοίμεθα προσκατατάξοισθε προσκατατάξοιντο
Infinitive προσκατατάξεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προσκαταταξομενος προσκαταταξομενου προσκαταταξομενη προσκαταταξομενης προσκαταταξομενον προσκαταταξομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION