Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

πνιγόεις

First/Third declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: πνιγόεις πνιγόεσσα πνιγόεν

Structure: πνιγοεντ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: = pnighro/s, Anth.

Sense

Declension

First/Third declension
Masculine Feminine Neuter
SingularNominative πνιγόεις πνιγόεσσα πνιγόεν
Genitive πνιγόεντος πνιγοέσσης πνιγόεντος
Dative πνιγόεντι πνιγοέσσῃ πνιγόεντι
Accusative πνιγόεντα πνιγόεσσαν πνιγόεν
Vocative πνιγόεν πνιγόεσσα πνιγόεν
DualN/A/V πνιγόεντε πνιγοέσσᾱ πνιγόεντε
G/D πνιγοέντοιν πνιγοέσσαιν πνιγοέντοιν
PluralNominative πνιγόεντες πνιγοέσσαι πνιγόεντα
Genitive πνιγοέντων πνιγοεσσῶν πνιγοέντων
Dative πνιγόεσιν* πνιγοέσσαις πνιγόεσιν*
Accusative πνιγόεντας πνιγοέσσᾱς πνιγόεντα
Vocative πνιγόεντες πνιγοέσσαι πνιγόεντα
Positive Comparative Superlative
Adjective πνιγόεις πνιγόεντος πνιγοέστερος πνιγοεστέρου πνιγοέστατος πνιγοεστάτου
Adverb πνιγοέντως πνιγοέστερον πνιγοέστατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • "Νίκανδροσ δ’ ἐν Γεωργικοῖσ καταλέγει καὶ τίνεσ αὐτῶν εἰσιν οἱ θανάσιμοι, λέγων ἐχθρὰ δ’ ἐλαίησ ῥοιῆσ τε πρίνου τε δρυὸσ τ’ ἄπο πήματα κεῖται, οἰδαλέων σύγκολλα βάρη πνιγόεντα μυκήτων. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 5278)
  • οὐδὲ θανὼν ὁ πρέσβυσ ἑῷ ἐπιτέτροφε τύμβῳ βότρυν ἀπ’ οἰνάνθησ ἥμερον, ἀλλὰ βάτον, καὶ πνιγόεσσαν ἄχερδον, ἀποστύφουσαν ὁδιτῶν χείλεα καὶ δίψει καρφαλέον φάρυγα. (Unknown, Greek Anthology, Volume II, book 7, chapter 5361)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION