Hellas Alive Dictionary - πημαντεος

Ancient Greek-English Dictionary

πημαντέος

First/Second declension Adjective;

Transliteration:

Principal Part:

Structure: πημαντε (Stem) + ος (Ending)

Etym.: from phmai/nw

Sense

to be injured

	Masculine	Feminine	Neuter
Singular	Nominative	πημαντέος	πημαντέᾱ	πημαντέον
Genitive	πημαντέου	πημαντέᾱς	πημαντέου
Dative	πημαντέῳ	πημαντέᾱͅ	πημαντέῳ
Accusative	πημαντέον	πημαντέᾱν	πημαντέον
Vocative	πημαντέε	πημαντέᾱ	πημαντέον
Dual	N/A/V	πημαντέω	πημαντέᾱ	πημαντέω
G/D	πημαντέοιν	πημαντέαιν	πημαντέοιν
Plural	Nominative	πημαντέοι	πημαντέαι	πημαντέα
Genitive	πημαντέων	πημαντεῶν	πημαντέων
Dative	πημαντέοις	πημαντέαις	πημαντέοις
Accusative	πημαντέους	πημαντέᾱς	πημαντέα
Vocative	πημαντέοι	πημαντέαι	πημαντέα

Masculine

Feminine

Neuter

Singular

Nominative

Genitive

Dative

Accusative

Vocative

Dual

N/A/V

G/D

Plural

Nominative

Genitive

Dative

Accusative

Vocative

	Positive	Comparative	Superlative
Adjective	πημαντέος πημαντέου	πημαντεότερος πημαντεοτέρου	πημαντεότατος πημαντεοτάτου
Adverb	πημαντέως	πημαντεότερον	πημαντεότατα

Positive

Comparative

Superlative

Adjective

πημαντέος πημαντέου

πημαντεότερος πημαντεοτέρου

πημαντεότατος πημαντεοτάτου

Adverb

πημαντέως

πημαντεότερον

πημαντεότατα