Sense

1. one who slays his father, a parricide

Examples

• "ὁ δὲ ἐν Ὀλυμπίᾳ τῆσ πανηγύρεωσ πληθούσησ μόνον οὐκ ἐπὶ σκηνῆσ ὀπτήσει ἑαυτόν, οὐκ ἀνάξιοσ ὤν, μὰ τὸν Ἡρακλέα, εἴ γε χρὴ καὶ τοὺσ πατραλοίασ καὶ τοὺσ ἀθέουσ δίκασ διδόναι τῶν τολμημάτων. (Lucian, De morte Peregrini, (no name) 9:52)
• καὶ πατραλοίασ. (Aristophanes, Clouds, Agon, proagon29)
• κατεῖδεσ οὖν που τοὺσ πατραλοίασ αὐτόθι καὶ τοὺσ ἐπιόρκουσ, οὓσ ἔλεγεν ἡμῖν; (Aristophanes, Frogs, Prologue, iambics12)
• ὁ μὲν γὰρ λυπούμενοσ ἐπὶ τοῖσ ἀναξίωσ κακοπραγοῦσιν ἡσθήσεται ἢ ἄλυποσ ἔσται ἐπὶ τοῖσ ἐναντίωσ κακοπραγοῦσιν, οἱο͂ν τοὺσ πατραλοίασ καὶ μιαιφόνουσ, ὅταν τύχωσι τιμωρίασ, οὐδεὶσ ἂν λυπηθείη χρηστόσ· (Aristotle, Rhetoric, Book 2, chapter 9 4:2)
• οἳ δ’ ἂν ἰάσιμα μὲν μεγάλα δὲ δόξωσιν ἡμαρτηκέναι ἁμαρτήματα, οἱο͂ν πρὸσ πατέρα ἢ μητέρα ὑπ’ ὀργῆσ βίαιόν τι πράξαντεσ, καὶ μεταμέλον αὐτοῖσ τὸν ἄλλον βίον βιῶσιν, ἢ ἀνδροφόνοι τοιούτῳ τινὶ ἄλλῳ τρόπῳ γένωνται, τούτουσ δὲ ἐμπεσεῖν μὲν εἰσ τὸν Τάρταρον ἀνάγκη, ἐμπεσόντασ δὲ αὐτοὺσ καὶ ἐνιαυτὸν ἐκεῖ γενομένουσ ἐκβάλλει τὸ κῦμα, τοὺσ μὲν ἀνδροφόνουσ κατὰ τὸν Κωκυτόν, τοὺσ δὲ πατραλοίασ καὶ μητραλοίασ κατὰ τὸν Πυριφλεγέθοντα· (Plato, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, 911:2)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.