Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

παραχράομαι

α-contract Verb; 이상동사 자동번역 Transliteration:

Principal Part: παραχράομαι παραχρήσομαι

Structure: παραχρά (Stem) + ομαι (Ending)

Sense

  1. to use improperly, misuse, abuse
  2. to deal wrongly or unworthily
  3. to treat with contempt, disregard, of furious combatants, setting nothing by their life

Conjugation

Present tense

Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παράχρωμαι παράχρᾳ παράχρᾱται
Dual παράχρᾱσθον παράχρᾱσθον
Plural παραχρῶμεθα παράχρᾱσθε παράχρωνται
SubjunctiveSingular παράχρωμαι παράχρῃ παράχρηται
Dual παράχρησθον παράχρησθον
Plural παραχρώμεθα παράχρησθε παράχρωνται
OptativeSingular παραχρῷμην παράχρῳο παράχρῳτο
Dual παράχρῳσθον παραχρῷσθην
Plural παραχρῷμεθα παράχρῳσθε παράχρῳντο
ImperativeSingular παράχρω παραχρᾶσθω
Dual παράχρᾱσθον παραχρᾶσθων
Plural παράχρᾱσθε παραχρᾶσθων, παραχρᾶσθωσαν
Infinitive παράχρᾱσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
παραχρωμενος παραχρωμενου παραχρωμενη παραχρωμενης παραχρωμενον παραχρωμενου

Future tense

Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παραχρήσομαι παραχρήσει, παραχρήσῃ παραχρήσεται
Dual παραχρήσεσθον παραχρήσεσθον
Plural παραχρησόμεθα παραχρήσεσθε παραχρήσονται
OptativeSingular παραχρησοίμην παραχρήσοιο παραχρήσοιτο
Dual παραχρήσοισθον παραχρησοίσθην
Plural παραχρησοίμεθα παραχρήσοισθε παραχρήσοιντο
Infinitive παραχρήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
παραχρησομενος παραχρησομενου παραχρησομενη παραχρησομενης παραχρησομενον παραχρησομενου

Imperfect tense

Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπαραχρῶμην ἐπαράχρω ἐπαράχρᾱτο
Dual ἐπαράχρᾱσθον ἐπαραχρᾶσθην
Plural ἐπαραχρῶμεθα ἐπαράχρᾱσθε ἐπαράχρωντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • οἱ μὲν οὐ χρῶνται οἱ δὲ παραχρῶνται, καθάπερ οὔδ’ ἑτέρου προσήκοντοσ; (Plutarch, De cupiditate divitiarum, section 84)
  • τῶν γὰρ πολλῶν, ὡσ Ἀριστοτέλησ φησίν, οἱ μὲν οὐ χρῶνται τῷ πλούτῳ διὰ μικρολογίαν, οἱ δὲ παραχρῶνται δι’ ἀσωτίαν, καὶ δουλεύοντεσ οὗτοι μὲν ἀεὶ ταῖσ ἡδοναῖσ, ἐκεῖνοι δὲ ταῖσ ἀσχολίαισ, διατελοῦσιν. (Plutarch, Pelopidas, chapter 3 1:2)
  • νῦν δὲ αὐτοὶ τυράννων ἄπειροι ἐόντεσ, καὶ φυλάσσοντεσ τοῦτο δεινότατα ἐν τῇ Σπάρτῃ μὴ γενέσθαι, παραχρᾶσθε ἐσ τοὺσ συμμάχουσ. (Herodotus, The Histories, book 5, chapter 92A 2:2)

Synonyms

  1. to use improperly

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION