Ancient Greek-English Dictionary Language

παρανομέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: παρανομέω

Structure: παρ (Prefix) + ἀνομέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: para/nomos

Sense

  1. to transgress the law, act unlawfully, illegally procured
  2. to commit an outrage, to be outraged, ill used

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παρανομῶ παρανομεῖς παρανομεῖ
Dual παρανομεῖτον παρανομεῖτον
Plural παρανομοῦμεν παρανομεῖτε παρανομοῦσιν*
SubjunctiveSingular παρανομῶ παρανομῇς παρανομῇ
Dual παρανομῆτον παρανομῆτον
Plural παρανομῶμεν παρανομῆτε παρανομῶσιν*
OptativeSingular παρανομοῖμι παρανομοῖς παρανομοῖ
Dual παρανομοῖτον παρανομοίτην
Plural παρανομοῖμεν παρανομοῖτε παρανομοῖεν
ImperativeSingular παρανόμει παρανομείτω
Dual παρανομεῖτον παρανομείτων
Plural παρανομεῖτε παρανομούντων, παρανομείτωσαν
Infinitive παρανομεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
παρανομων παρανομουντος παρανομουσα παρανομουσης παρανομουν παρανομουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παρανομοῦμαι παρανομεῖ, παρανομῇ παρανομεῖται
Dual παρανομεῖσθον παρανομεῖσθον
Plural παρανομούμεθα παρανομεῖσθε παρανομοῦνται
SubjunctiveSingular παρανομῶμαι παρανομῇ παρανομῆται
Dual παρανομῆσθον παρανομῆσθον
Plural παρανομώμεθα παρανομῆσθε παρανομῶνται
OptativeSingular παρανομοίμην παρανομοῖο παρανομοῖτο
Dual παρανομοῖσθον παρανομοίσθην
Plural παρανομοίμεθα παρανομοῖσθε παρανομοῖντο
ImperativeSingular παρανομοῦ παρανομείσθω
Dual παρανομεῖσθον παρανομείσθων
Plural παρανομεῖσθε παρανομείσθων, παρανομείσθωσαν
Infinitive παρανομεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
παρανομουμενος παρανομουμενου παρανομουμενη παρανομουμενης παρανομουμενον παρανομουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • αὐτοὶ δὲ ἀγαθύνοντεσ καρδίαν αὐτῶν καὶ ἰδοὺ ἄνδρεσ τῆσ πόλεωσ υἱοὶ παρανόμων ἐκύκλωσαν τὴν οἰκίαν κρούοντεσ ἐπὶ τὴν θύραν. καὶ εἶπον πρὸσ τὸν ἄνδρα τὸν κύριον τοῦ οἴκου τὸν πρεσβύτην λέγοντεσ. ἐξένεγκε τὸν ἄνδρα, ὃσ εἰσῆλθεν εἰσ τὴν οἰκίαν σου, ἵνα γνῶμεν αὐτόν. (Septuagint, Liber Iudicum 19:22)
  • καὶ νῦν δότε τοὺσ ἄνδρασ υἱοὺσ παρανόμων τοὺσ ἐν Γαβαά, καὶ θανατώσομεν αὐτοὺσ καὶ ἐκκαθαριοῦμεν πονηρίαν ἀπὸ Ἰσραήλ. καὶ οὐκ εὐδόκησαν οἱ υἱοὶ Βενιαμὶν ἀκοῦσαι τῆσ φωνῆσ τῶν ἀδελφῶν αὐτῶν υἱῶν Ἰσραήλ. (Septuagint, Liber Iudicum 20:13)
  • καὶ ἐγκαθίσατε δύο ἄνδρασ υἱοὺσ παρανόμων ἐξεναντίασ αὐτοῦ, καὶ καταμαρτυρησάτωσαν αὐτοῦ λέγοντεσ. ηὐλόγησε Θεὸν καὶ βασιλέα. καὶ ἐξαγαγέτωσαν αὐτὸν καὶ λιθοβολησάτωσαν αὐτόν, καὶ ἀποθανέτω. (Septuagint, Liber I Regum 20:10)
  • καὶ εἰσῆλθον δύο ἄνδρεσ υἱοὶ παρανόμων καὶ ἐκάθισαν ἐξεναντίασ αὐτοῦ καὶ κατεμαρτύρησαν αὐτοῦ λέγοντεσ. ηὐλόγηκασ Θεὸν καὶ βασιλέα. καὶ ἐξήγαγον αὐτὸν ἔξω τῆσ πόλεωσ καὶ ἐλιθοβόλησαν αὐτὸν ἐν λίθοισ, καὶ ἀπέθανε. (Septuagint, Liber I Regum 20:13)
  • εὐφροσύνη γὰρ ἀσεβῶν πτῶμα ἐξαίσιον, χαρμονὴ δὲ παρανόμων ἀπώλεια, (Septuagint, Liber Iob 20:5)

Synonyms

  1. to commit an outrage

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION