Ancient Greek-English Dictionary Language

παρανομέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: παρανομέω

Structure: παρ (Prefix) + ἀνομέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: para/nomos

Sense

  1. to transgress the law, act unlawfully, illegally procured
  2. to commit an outrage, to be outraged, ill used

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παρανομῶ παρανομεῖς παρανομεῖ
Dual παρανομεῖτον παρανομεῖτον
Plural παρανομοῦμεν παρανομεῖτε παρανομοῦσιν*
SubjunctiveSingular παρανομῶ παρανομῇς παρανομῇ
Dual παρανομῆτον παρανομῆτον
Plural παρανομῶμεν παρανομῆτε παρανομῶσιν*
OptativeSingular παρανομοῖμι παρανομοῖς παρανομοῖ
Dual παρανομοῖτον παρανομοίτην
Plural παρανομοῖμεν παρανομοῖτε παρανομοῖεν
ImperativeSingular παρανόμει παρανομείτω
Dual παρανομεῖτον παρανομείτων
Plural παρανομεῖτε παρανομούντων, παρανομείτωσαν
Infinitive παρανομεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
παρανομων παρανομουντος παρανομουσα παρανομουσης παρανομουν παρανομουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παρανομοῦμαι παρανομεῖ, παρανομῇ παρανομεῖται
Dual παρανομεῖσθον παρανομεῖσθον
Plural παρανομούμεθα παρανομεῖσθε παρανομοῦνται
SubjunctiveSingular παρανομῶμαι παρανομῇ παρανομῆται
Dual παρανομῆσθον παρανομῆσθον
Plural παρανομώμεθα παρανομῆσθε παρανομῶνται
OptativeSingular παρανομοίμην παρανομοῖο παρανομοῖτο
Dual παρανομοῖσθον παρανομοίσθην
Plural παρανομοίμεθα παρανομοῖσθε παρανομοῖντο
ImperativeSingular παρανομοῦ παρανομείσθω
Dual παρανομεῖσθον παρανομείσθων
Plural παρανομεῖσθε παρανομείσθων, παρανομείσθωσαν
Infinitive παρανομεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
παρανομουμενος παρανομουμενου παρανομουμενη παρανομουμενης παρανομουμενον παρανομουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • θηρία δ’ ἄνθρωποι καὶ πρὸσ ταῦτα καὶ πρὸσ ἄλλα πολλὰ καθ’ ἡδονὰσ βιάζονται καὶ παρανομοῦσιν. (Plutarch, Bruta animalia ratione uti, chapter, section 7 20:1)
  • εὔχομαι γὰρ τῇ Ἀθηνᾷ καὶ τοῖσ ἄλλοισ θεοῖσ καὶ τοῖσ ἡρ́ωσι τοῖσ κατὰ τὴν πόλιν καὶ τὴν χώραν ἱδρυμένοισ, εἰ μὲν εἰσήγγελκα Λεωκράτη δικαίωσ καὶ κρίνω τὸν προδόντ’ αὐτῶν καὶ τοὺσ νεὼσ καὶ τὰ ἕδη καὶ τὰ τεμένη καὶ τὰσ ἐν τοῖσ νόμοισ τιμὰσ καὶ θυσίασ τὰσ ὑπὸ τῶν ὑμετέρων προγόνων παραδεδομένασ, ἐμὲ μὲν ἄξιον ἐν τῇ τήμερον ἡμέρᾳ τῶν Λεωκράτουσ ἀδικημάτων κατήγορον ποιῆσαι, ὃ καὶ τῷ δήμῳ καὶ τῇ πόλει συμφέρει, ὑμᾶσ δ’ ὡσ ὑπὲρ πατέρων καὶ παίδων καὶ γυναικῶν καὶ πατρίδοσ καὶ ἱερῶν βουλευομένουσ, καὶ ἔχοντασ ὑπὸ τῇ ψήφῳ τὸν προδότην ἁπάντων τούτων, ἀπαραιτήτουσ δικαστὰσ καὶ νῦν καὶ εἰσ τὸν λοιπὸν χρόνον γενέσθαι τοῖσ τὰ τοιαῦτα καὶ τηλικαῦτα παρανομοῦσιν· (Lycurgus, Speeches, 3:2)
  • οὗτοι μὲν οὖν τοιοῦτοί εἰσιν ἄνθρωποι, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, καὶ μέλει αὐτοῖσ οὐδὲν οὔτε τοῦ οἴκου ἐξερημουμένου τοῦ Ἁγνίου οὔτε τῶν ἄλλων ὅσα παρανομοῦσιν· (Demosthenes, Speeches 41-50, 104:1)
  • καὶ γὰρ ἄλλα πολλά, ἔφη, παρανομοῦσιν· (Xenophon, Memorabilia, , chapter 4 22:1)
  • παρανομοῦσιν ἄρα Λακεδαιμόνιοι οὐ διδόντεσ σοι χρυσίον καὶ ἐπιτρέποντεσ τοὺσ αὑτῶν ὑεῖσ. (Plato, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 26:1)

Synonyms

  1. to commit an outrage

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION