Sense

1. to encourage or exhort, to do, to encourage, exhort, advise
2. to console, comfort
3. to pacify, attempted to pacify
4. to assuage, abate, to soften down, explain away

Examples

• καίτοι τὸ περὶ τὴν φωνὴν γιγνόμενον ἔστιν παραμυθεῖται τοὺσ ἀπιστοῦντασ· (Plutarch, De genio Socratis, section 20 21:1)
• εἰή τοῦ δεδέσθαι, ‐ ὅπερ οὖν λέγω, γιγνώσκουσιν οἱ φιλομαθεῖσ ὅτι οὕτω παραλαβοῦσα ἡ φιλοσοφία ἔχουσαν αὐτῶν τὴν ψυχὴν ἠρέμα παραμυθεῖται καὶ λύειν ἐπιχειρεῖ, ἐνδεικνυμένη ὅτι ἀπάτησ μὲν μεστὴ ἡ διὰ τῶν ὀμμάτων σκέψισ, ἀπάτησ δὲ ἡ διὰ τῶν ὤτων καὶ τῶν ἄλλων αἰσθήσεων, πείθουσα δὲ ἐκ τούτων μὲν ἀναχωρεῖν, ὅσον μὴ ἀνάγκη αὐτοῖσ χρῆσθαι, αὐτὴν δὲ εἰσ αὑτὴν συλλέγεσθαι καὶ ἁθροίζεσθαι παρακελευομένη, πιστεύειν δὲ μηδενὶ ἄλλῳ ἀλλ’ ἢ αὐτὴν αὑτῇ, ὅτι ἂν νοήσῃ αὐτὴ καθ’ αὑτὴν αὐτὸ καθ’ αὑτὸ τῶν ὄντων· (Plato, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, 483:1)
• παραμυθεῖται δ’ ἔτι με καὶ Παλαμήδησ ὁ παραπλησίωσ ἐμοὶ τελευτήσασ· (Xenophon, Works on Socrates, 29:3)
• τετοκυῖαν δὲ καταλαβὼν καὶ ἀχθομένην ὅτι νεκρὸν αὐτῇ τὸ βρέφοσ ἦν παραμυθεῖταί τε καὶ δίδωσιν ὑποβαλέσθαι τὰ παιδία πᾶσαν ἐξ ἀρχῆσ διηγησάμενοσ τὴν κατασχοῦσαν αὐτὰ τύχην. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 79 14:1)
• οὐ γὰρ ὡσ πολέμιοσ αὐτοῖσ, ἔφη, οὐδ’ ὡσ λῃστὴσ καταφέρω τὴν ψῆφον αὐτῶν, ἀλλ’ ὡσ ἐπιμελητὴσ καὶ κηδεμών, ὥσπερ καὶ ὁ ἰατρὸσ τὸν τεμνόμενον παραμυθεῖται καὶ πείθει παρέχειν ἑαυτόν. (Epictetus, Works, book 0 21:2)

Similar forms

• παραμυθησόμενον (2)
• παραμυθήσομαί (1)
• παραμυθησομένους (1)
• παραμυθησόμενοι (1)
• παραμυθεόμενοι (1)
• παραμυθησόμενος (1)
• παραμυθήσομαι (1)
• παραμυθησόμεθα (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.