Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

παραμελέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: παραμελέω παραμελήσω

Structure: παρ (Prefix) + ἀμελέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to pass by and disregard, to be disregardful of, he recked little, being negligent, to be abandoned

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παραμελῶ παραμελεῖς παραμελεῖ
Dual παραμελεῖτον παραμελεῖτον
Plural παραμελοῦμεν παραμελεῖτε παραμελοῦσιν*
SubjunctiveSingular παραμελῶ παραμελῇς παραμελῇ
Dual παραμελῆτον παραμελῆτον
Plural παραμελῶμεν παραμελῆτε παραμελῶσιν*
OptativeSingular παραμελοῖμι παραμελοῖς παραμελοῖ
Dual παραμελοῖτον παραμελοίτην
Plural παραμελοῖμεν παραμελοῖτε παραμελοῖεν
ImperativeSingular παραμέλει παραμελείτω
Dual παραμελεῖτον παραμελείτων
Plural παραμελεῖτε παραμελούντων, παραμελείτωσαν
Infinitive παραμελεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
παραμελων παραμελουντος παραμελουσα παραμελουσης παραμελουν παραμελουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παραμελοῦμαι παραμελεῖ, παραμελῇ παραμελεῖται
Dual παραμελεῖσθον παραμελεῖσθον
Plural παραμελούμεθα παραμελεῖσθε παραμελοῦνται
SubjunctiveSingular παραμελῶμαι παραμελῇ παραμελῆται
Dual παραμελῆσθον παραμελῆσθον
Plural παραμελώμεθα παραμελῆσθε παραμελῶνται
OptativeSingular παραμελοίμην παραμελοῖο παραμελοῖτο
Dual παραμελοῖσθον παραμελοίσθην
Plural παραμελοίμεθα παραμελοῖσθε παραμελοῖντο
ImperativeSingular παραμελοῦ παραμελείσθω
Dual παραμελεῖσθον παραμελείσθων
Plural παραμελεῖσθε παραμελείσθων, παραμελείσθωσαν
Infinitive παραμελεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
παραμελουμενος παραμελουμενου παραμελουμενη παραμελουμενης παραμελουμενον παραμελουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παραμελήσω παραμελήσεις παραμελήσει
Dual παραμελήσετον παραμελήσετον
Plural παραμελήσομεν παραμελήσετε παραμελήσουσιν*
OptativeSingular παραμελήσοιμι παραμελήσοις παραμελήσοι
Dual παραμελήσοιτον παραμελησοίτην
Plural παραμελήσοιμεν παραμελήσοιτε παραμελήσοιεν
Infinitive παραμελήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
παραμελησων παραμελησοντος παραμελησουσα παραμελησουσης παραμελησον παραμελησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παραμελήσομαι παραμελήσει, παραμελήσῃ παραμελήσεται
Dual παραμελήσεσθον παραμελήσεσθον
Plural παραμελησόμεθα παραμελήσεσθε παραμελήσονται
OptativeSingular παραμελησοίμην παραμελήσοιο παραμελήσοιτο
Dual παραμελήσοισθον παραμελησοίσθην
Plural παραμελησοίμεθα παραμελήσοισθε παραμελήσοιντο
Infinitive παραμελήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
παραμελησομενος παραμελησομενου παραμελησομενη παραμελησομενης παραμελησομενον παραμελησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παρήμελουν παρήμελεις παρήμελειν*
Dual παρημε͂λειτον παρημέλειτην
Plural παρημε͂λουμεν παρημε͂λειτε παρήμελουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παρημέλουμην παρημε͂λου παρημε͂λειτο
Dual παρημε͂λεισθον παρημέλεισθην
Plural παρημέλουμεθα παρημε͂λεισθε παρημε͂λουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ γὰρ τὸ πλῆθοσ καὶ οἱ ἄρχοντεσ ἀκούοντεσ παρημέλουν, καὶ πρὸσ ὀργὴν λαμβάνοντεσ τὰ λεγόμενα ὡσ οἰωνιζομένου κατὰ τοῦ βασιλέωσ τοῦ προφήτου τὸν Ιἑρεμίαν ᾐτιῶντο, καὶ ὑπάγοντεσ δίκῃ καταψηφισθῆναι πρὸσ τιμωρίαν ἠξίουν. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 10 114:2)

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION