Sense

1. to pass by and disregard, to be disregardful of, he recked little, being negligent, to be abandoned

Examples

• παραμελεῖν, ἐλάχιστα τούτου φροντιστέον τῷ νέῳ, τό γε πρῶτον. (Plutarch, De Recta Ratione Audiendi, chapter, section 9 2:1)
• τοσαύτη περιῆλθε τὴν Ῥώμην νέμεσισ, καὶ τοσοῦτον ἄγων φθόρον καὶ κίνδυνον ἅμα μετ’ αἰσχύνησ ἐφάνη καιρὸσ ἐπὶ τὴν πόλιν, εἴτε τῆσ τύχησ οὕτω συνελθούσησ, εἴτε καὶ θεῶν τινοσ ἔργον ἔστι μὴ παραμελεῖν ἀρετῆσ ἀχαριστουμένησ. (Plutarch, Camillus, chapter 13 2:2)
• ἦ γὰρ οὐχ οὕτω παρακελευόμεθα, προσέχειν ἀξιοῦντεσ ἑαυτοῖσ καὶ παραφυλάττεσθαι καὶ μὴ παραμελεῖν ὅσοι γεγόνασιν ἐκ πατέρων ἢ μητέρων νοσηματικῶν, ἀλλ’ εὐθὺσ ἐξωθεῖν τὴν ἐγκεκραμένην ἀρχὴν εὐκίνητον οὖσαν καὶ ἀκροσφαλῆ προκαταλαμβάνοντασ; (Plutarch, De sera numinis vindicta, section 196)
• εἰ γὰρ, ὡσ Ἰφικράτησ διῄρει, χερσὶ μὲν ἐοίκασιν οἱ ψιλοί, ποσὶ δὲ τὸ ἱππικόν, αὐτὴ δὲ ἡ φάλαγξ στέρνῳ καὶ θώρακι, κεφαλῇ δὲ ὁ στρατηγόσ, οὐχ αὐτοῦ δόξειεν ἂν ἀποκινδυνεύων παραμελεῖν καὶ θρασυνόμενοσ, ἀλλ’ ἁπάντων, οἷσ ἡ σωτηρία γίνεται δι’ αὐτοῦ καὶ τοὐναντίον, ὅθεν ὁ Καλλικρατίδασ, καίπερ ὢν τἆλλα μέγασ, οὐκ εὖ πρὸσ τὸν μάντιν εἶπε· (Plutarch, Pelopidas, chapter 2 1:1)
• ὧν οἱ μὲν οὐκ εἰών παραμελεῖν οἱ δ’· (Plutarch, Pelopidas, chapter 21 2:1)

Similar forms

• παραμελεῖν (7)
• παραμελῶν (4)
• παραμεληθεὶς (1)
• παραμελοῦσι (1)
• παραμελῶσι (1)
• παραμελῆσαί (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.