Sense

1. to be seated beside or near

Examples

• καὶ γὰρ οὖν, ἔφη, αὐτὸσ μὲν ἀμέμπτωσ τετελεύτηκεν, ἐγὼ δ’ ἡ παρακελευομένη ζῶσα παρακάθημαι. (Xenophon, Cyropaedia, , chapter 3 13:6)

Similar forms

• παρακαθήμενος (13)
• παρακαθήμενον (9)
• παρακαθημένων (7)
• παρακαθημένου (3)
• παρακαθημένοις (3)
• παρακαθήμενοι (2)
• παρακαθημένῳ (1)
• παρακάθημαι (1)
• παρακαθήμεθά (1)
• παρακαθημένης (1)
• παρακαθη]μένους (1)
• παρ]ακαθήμενος (1)
• παρακαθημένην (1)
• παρακαθημένους (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.