Sense

1. to roam the mountains

Examples

• οὗ δὴ στενὸν δίαυλον ᾤκισται πέτρασ δεινὴ Χάρυβδισ, ὠμοβρώσ τ’ ὀρειβάτησ Κύκλωψ, Λιγυστίσ θ’ ἡ συῶν μορφώτρια Κίρκη, θαλάσσησ θ’ ἁλμυρᾶσ ναυάγια, λωτοῦ τ’ ἔρωτεσ, Ἡλίου θ’ ἁγναὶ βόεσ, αἳ σάρκα φωνήεσσαν ἥσουσίν ποτε, πικρὰν Ὀδυσσεῖ γῆρυν. (Euripides, The Trojan Women, episode, iambic 3:18)
• τίσ ποτ’ ἔσθ’ ὁ μουσόμαντισ ἄτοποσ ὄρνισ ὀρειβάτησ; (Aristophanes, Birds, Parodos, lyric16)

Similar forms

• ὀρειβατεῖν (6)
• ὀρειβάτης (2)
• ὀρειβατέεις (1)
• ὀρειβάτην (1)
• ὀρειβάτας (1)
• ὀρειβατοῦσαι (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.