Sense

1. that, in order that, (with subjunctive), (after principal tenses, or after subjunctive or imperative)
2. (after historical tenses, when there is no perfect form, or when the aorist represents the perfect)

Examples

• εἰπὸν οὖν, ὅτι ἀδελφὴ αὐτοῦ εἰμι, ὅπωσ ἂν εὖ μοι γένηται διὰ σέ, καὶ ζήσεται ἡ ψυχή μου ἕνεκέν σου. (Septuagint, Liber Genesis 12:13)
• ᾔδειν γὰρ ὅτι συντάξει τοῖσ υἱοῖσ αὐτοῦ καὶ τῷ οἴκῳ αὐτοῦ μετ̓ αὐτόν, καὶ φυλάξουσι τὰσ ὁδοὺσ Κυρίου ποιεῖν δικαιοσύνην καὶ κρίσιν, ὅπωσ ἂν ἐπαγάγῃ Κύριοσ ἐπὶ Ἁβραὰμ πάντα, ὅσα ἐλάλησε πρὸσ αὐτόν. (Septuagint, Liber Genesis 18:19)
• καὶ ποίησόν μοι ἐδέσματα, ὡσ φιλῶ ἐγώ, καὶ ἔνεγκέ μοι, ἵνα φάγω, ὅπωσ εὐλογήσῃ σε ἡ ψυχή μου πρὶν ἀποθανεῖν με. (Septuagint, Liber Genesis 27:4)
• καὶ εἰσοίσεισ τῷ πατρί σου καὶ φάγεται, ὅπωσ εὐλογήσῃ σε ὁ πατήρ σου πρὸ τοῦ ἀποθανεῖν αὐτόν. (Septuagint, Liber Genesis 27:10)
• καὶ εἶπεν Ἰακὼβ τῷ πατρί. ἐγὼ Ἡσαῦ ὁ πρωτότοκόσ σου. πεποίηκα καθὰ ἐλάλησάσ μοι. ἀναστὰσ κάθισον καὶ φάγε ἀπὸ τῆσ θήρασ μου, ὅπωσ εὐλογήσῃ με ἡ ψυχή σου. (Septuagint, Liber Genesis 27:19)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary