Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ὀπυίω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ὀπυίω

Structure: ὀπυί (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to marry, wed, take to wife
  2. to be married

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὀπυίω ὀπυίεις ὀπυίει
Dual ὀπυίετον ὀπυίετον
Plural ὀπυίομεν ὀπυίετε ὀπυίουσιν*
SubjunctiveSingular ὀπυίω ὀπυίῃς ὀπυίῃ
Dual ὀπυίητον ὀπυίητον
Plural ὀπυίωμεν ὀπυίητε ὀπυίωσιν*
OptativeSingular ὀπυίοιμι ὀπυίοις ὀπυίοι
Dual ὀπυίοιτον ὀπυιοίτην
Plural ὀπυίοιμεν ὀπυίοιτε ὀπυίοιεν
ImperativeSingular ό̓πυιε ὀπυιέτω
Dual ὀπυίετον ὀπυιέτων
Plural ὀπυίετε ὀπυιόντων, ὀπυιέτωσαν
Infinitive ὀπυίειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ὀπυιων ὀπυιοντος ὀπυιουσα ὀπυιουσης ὀπυιον ὀπυιοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὀπυίομαι ὀπυίει, ὀπυίῃ ὀπυίεται
Dual ὀπυίεσθον ὀπυίεσθον
Plural ὀπυιόμεθα ὀπυίεσθε ὀπυίονται
SubjunctiveSingular ὀπυίωμαι ὀπυίῃ ὀπυίηται
Dual ὀπυίησθον ὀπυίησθον
Plural ὀπυιώμεθα ὀπυίησθε ὀπυίωνται
OptativeSingular ὀπυιοίμην ὀπυίοιο ὀπυίοιτο
Dual ὀπυίοισθον ὀπυιοίσθην
Plural ὀπυιοίμεθα ὀπυίοισθε ὀπυίοιντο
ImperativeSingular ὀπυίου ὀπυιέσθω
Dual ὀπυίεσθον ὀπυιέσθων
Plural ὀπυίεσθε ὀπυιέσθων, ὀπυιέσθωσαν
Infinitive ὀπυίεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὀπυιομενος ὀπυιομενου ὀπυιομενη ὀπυιομενης ὀπυιομενον ὀπυιομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ώ̓πυιον ώ̓πυιες ώ̓πυιεν*
Dual ὠπυίετον ὠπυιέτην
Plural ὠπυίομεν ὠπυίετε ώ̓πυιον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὠπυιόμην ὠπυίου ὠπυίετο
Dual ὠπυίεσθον ὠπυιέσθην
Plural ὠπυιόμεθα ὠπυίεσθε ὠπυίοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • οἱ δὲ ἔτι γελοιότερον μεταστειλαμένουσ τινὰσ τῶν ἐξ οἰκήματοσ γυναικῶν κελεύειν αὐτὸν συνεῖναι καὶ ὀπυίειν, καί τινα τῶν δικαστῶν τὸν πρεσβύτατόν τε καὶ πιστότατον ἐφεστῶτα ὁρᾶν εἰ φιλοσοφεῖ. (Lucian, Eunuchus, (no name) 12:2)
  • τοῦ γὰρ ὀπυίεισ παῖδα Θεμιστονόην κυανῶπιν. (Hesiod, Shield of Heracles, Book Sh. 33:5)
  • Βριάρεών γε μὲν ἠὺν ἐόντα γαμβρὸν ἑὸν ποίησε βαρύκτυποσ Ἐννοσίγαιοσ, δῶκε δὲ Κυμοπόλειαν ὀπυίειν, θυγατέρα ἥν. (Hesiod, Theogony, Book Th. 76:5)
  • ἀμφέπων ναίει, τετίματαί τε πρὸσ ἀθανάτων φίλοσ, Ἥβαν τ’ ὀπυίει, χρυσέων οἴκων ἄναξ καὶ γαμβρὸσ Ἥρασ. (Pindar, Odes, isthmian odes, isthmian 4 20:1)
  • τάων εὐμαρὲσ ὔμμιν ὀπυίειν ἅσ κ’ ἐθέλητε· (Theocritus, Idylls, 101)

Synonyms

  1. to marry

  2. to be married

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION