Hellas Alive Dictionary - ονοματολογος

Ancient Greek-English Dictionary

ὀνοματολόγος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: ὀνοματολόγος ὀνοματολόγον

Structure: ὀνοματολογ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: le/gw

First/Second declension

	Positive	Comparative	Superlative
Adjective	ὀνοματολόγος ὀνοματολόγου	ὀνοματολογώτερος ὀνοματολογωτέρου	ὀνοματολογώτατος ὀνοματολογωτάτου
Adverb	ὀνοματολόγως	ὀνοματολογώτερον	ὀνοματολογώτατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

περιενεχθεισῶν δέ ποτε καὶ δορκάδων ὁ Ἐλεατικὸσ Παλαμήδησ ὁ ὀνοματολόγοσ ἔφη · (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 55 1:1)
ὁ δὲ Γέλλιοσ ἀριστεῖα καὶ τιμὰσ αὐτῷ διαπρεπεῖσ ἔγραψεν, ἃσ ἐκεῖνοσ οὐκ ἔλαβεν οὐδὲ προσήκατο, φήσασ ἄξιον μηθὲν εἰργάσθαι τιμῶν, ἔκ τε δὴ τούτων ἀλλόκοτοσ ἐδόκει, καὶ νόμου γραφέντοσ ὅπωσ τοῖσ παραγγέλλουσιν εἰσ ἀρχὴν ὀνοματολόγοι μὴ παρῶσι, χιλιαρχίαν μετιὼν μόνοσ ἐπείθετο τῷ νόμῳ καὶ δι’ αὑτοῦ ποιησάμενοσ ἔργον ἀσπάζεσθαι καὶ προσαγορεύειν τοὺσ ἐντυγχάνοντασ, οὐδὲ αὐτοῖσ ἀνεπαχθὴσ ἦν τοῖσ ἐπαινοῦσιν, ὅσον μᾶλλον ἐνόουν τὸ καλὸν ὧν ἐπετήδευε, τὸ δυσμίμητον αὐτῶν βαρυνομένοισ. (Plutarch, Cato the Younger, chapter 8 2:1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기