Ancient Greek-English Dictionary Language

ὁμοκλέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ὁμοκλέω

Structure: ὁμοκλέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: from o(moklh/

Sense

  1. to call out together, to call or shout to, to encourage or upbraid, threaten, to command loudly, call on, to

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὁμοκλῶ ὁμοκλεῖς ὁμοκλεῖ
Dual ὁμοκλεῖτον ὁμοκλεῖτον
Plural ὁμοκλοῦμεν ὁμοκλεῖτε ὁμοκλοῦσιν*
SubjunctiveSingular ὁμοκλῶ ὁμοκλῇς ὁμοκλῇ
Dual ὁμοκλῆτον ὁμοκλῆτον
Plural ὁμοκλῶμεν ὁμοκλῆτε ὁμοκλῶσιν*
OptativeSingular ὁμοκλοῖμι ὁμοκλοῖς ὁμοκλοῖ
Dual ὁμοκλοῖτον ὁμοκλοίτην
Plural ὁμοκλοῖμεν ὁμοκλοῖτε ὁμοκλοῖεν
ImperativeSingular ὁμόκλει ὁμοκλείτω
Dual ὁμοκλεῖτον ὁμοκλείτων
Plural ὁμοκλεῖτε ὁμοκλούντων, ὁμοκλείτωσαν
Infinitive ὁμοκλεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
ὁμοκλων ὁμοκλουντος ὁμοκλουσα ὁμοκλουσης ὁμοκλουν ὁμοκλουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὁμοκλοῦμαι ὁμοκλεῖ, ὁμοκλῇ ὁμοκλεῖται
Dual ὁμοκλεῖσθον ὁμοκλεῖσθον
Plural ὁμοκλούμεθα ὁμοκλεῖσθε ὁμοκλοῦνται
SubjunctiveSingular ὁμοκλῶμαι ὁμοκλῇ ὁμοκλῆται
Dual ὁμοκλῆσθον ὁμοκλῆσθον
Plural ὁμοκλώμεθα ὁμοκλῆσθε ὁμοκλῶνται
OptativeSingular ὁμοκλοίμην ὁμοκλοῖο ὁμοκλοῖτο
Dual ὁμοκλοῖσθον ὁμοκλοίσθην
Plural ὁμοκλοίμεθα ὁμοκλοῖσθε ὁμοκλοῖντο
ImperativeSingular ὁμοκλοῦ ὁμοκλείσθω
Dual ὁμοκλεῖσθον ὁμοκλείσθων
Plural ὁμοκλεῖσθε ὁμοκλείσθων, ὁμοκλείσθωσαν
Infinitive ὁμοκλεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὁμοκλουμενος ὁμοκλουμενου ὁμοκλουμενη ὁμοκλουμενης ὁμοκλουμενον ὁμοκλουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION