Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ὁμηρεύω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ὁμηρεύω ὁμηρεύσω

Structure: ὁμηρεύ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: o(/mhros

Sense

  1. to be or serve as a hostage
  2. to give as a hostage

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὁμηρεύω ὁμηρεύεις ὁμηρεύει
Dual ὁμηρεύετον ὁμηρεύετον
Plural ὁμηρεύομεν ὁμηρεύετε ὁμηρεύουσιν*
SubjunctiveSingular ὁμηρεύω ὁμηρεύῃς ὁμηρεύῃ
Dual ὁμηρεύητον ὁμηρεύητον
Plural ὁμηρεύωμεν ὁμηρεύητε ὁμηρεύωσιν*
OptativeSingular ὁμηρεύοιμι ὁμηρεύοις ὁμηρεύοι
Dual ὁμηρεύοιτον ὁμηρευοίτην
Plural ὁμηρεύοιμεν ὁμηρεύοιτε ὁμηρεύοιεν
ImperativeSingular ὁμήρευε ὁμηρευέτω
Dual ὁμηρεύετον ὁμηρευέτων
Plural ὁμηρεύετε ὁμηρευόντων, ὁμηρευέτωσαν
Infinitive ὁμηρεύειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ὁμηρευων ὁμηρευοντος ὁμηρευουσα ὁμηρευουσης ὁμηρευον ὁμηρευοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὁμηρεύομαι ὁμηρεύει, ὁμηρεύῃ ὁμηρεύεται
Dual ὁμηρεύεσθον ὁμηρεύεσθον
Plural ὁμηρευόμεθα ὁμηρεύεσθε ὁμηρεύονται
SubjunctiveSingular ὁμηρεύωμαι ὁμηρεύῃ ὁμηρεύηται
Dual ὁμηρεύησθον ὁμηρεύησθον
Plural ὁμηρευώμεθα ὁμηρεύησθε ὁμηρεύωνται
OptativeSingular ὁμηρευοίμην ὁμηρεύοιο ὁμηρεύοιτο
Dual ὁμηρεύοισθον ὁμηρευοίσθην
Plural ὁμηρευοίμεθα ὁμηρεύοισθε ὁμηρεύοιντο
ImperativeSingular ὁμηρεύου ὁμηρευέσθω
Dual ὁμηρεύεσθον ὁμηρευέσθων
Plural ὁμηρεύεσθε ὁμηρευέσθων, ὁμηρευέσθωσαν
Infinitive ὁμηρεύεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὁμηρευομενος ὁμηρευομενου ὁμηρευομενη ὁμηρευομενης ὁμηρευομενον ὁμηρευομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὁμηρεύσω ὁμηρεύσεις ὁμηρεύσει
Dual ὁμηρεύσετον ὁμηρεύσετον
Plural ὁμηρεύσομεν ὁμηρεύσετε ὁμηρεύσουσιν*
OptativeSingular ὁμηρεύσοιμι ὁμηρεύσοις ὁμηρεύσοι
Dual ὁμηρεύσοιτον ὁμηρευσοίτην
Plural ὁμηρεύσοιμεν ὁμηρεύσοιτε ὁμηρεύσοιεν
Infinitive ὁμηρεύσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ὁμηρευσων ὁμηρευσοντος ὁμηρευσουσα ὁμηρευσουσης ὁμηρευσον ὁμηρευσοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὁμηρεύσομαι ὁμηρεύσει, ὁμηρεύσῃ ὁμηρεύσεται
Dual ὁμηρεύσεσθον ὁμηρεύσεσθον
Plural ὁμηρευσόμεθα ὁμηρεύσεσθε ὁμηρεύσονται
OptativeSingular ὁμηρευσοίμην ὁμηρεύσοιο ὁμηρεύσοιτο
Dual ὁμηρεύσοισθον ὁμηρευσοίσθην
Plural ὁμηρευσοίμεθα ὁμηρεύσοισθε ὁμηρεύσοιντο
Infinitive ὁμηρεύσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὁμηρευσομενος ὁμηρευσομενου ὁμηρευσομενη ὁμηρευσομενης ὁμηρευσομενον ὁμηρευσομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὡμήρευον ὡμήρευες ὡμήρευεν*
Dual ὡμηρεύετον ὡμηρευέτην
Plural ὡμηρεύομεν ὡμηρεύετε ὡμήρευον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὡμηρευόμην ὡμηρεύου ὡμηρεύετο
Dual ὡμηρεύεσθον ὡμηρευέσθην
Plural ὡμηρευόμεθα ὡμηρεύεσθε ὡμηρεύοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • πρεσβεύσαντεσ δὲ εἰσ Ῥώμην ᾐτοῦντο βασιλέα τῶν ὁμηρευόντων, καὶ πέμπεται Βονώνησ προκριθεὶσ τῶν ἀδελφῶν· (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 18 58:1)
  • ὁ δὲ Περσεύσ, παραγενομένων εἰσ τὴν Μακεδονίαν τῶν πρεσβευτῶν παρὰ τοῦ Γενθίου καὶ τῶν ὁμηρευόντων, ὁρμήσασ ἀπὸ τῆσ περὶ τὸν Ἐλπειὸν ποταμὸν παρεμβολῆσ μετὰ πάντων τῶν ἱππέων ἀπήντα τοῖσ προειρημένοισ εἰσ τὸ Δῖον, καὶ συμμίξασ πρῶτον μὲν ἀπέδωκε τοὺσ ὁρ́κουσ ὑπὲρ τῆσ συμμαχίασ ἐναντίον πάντων τῶν ἱππέων· (Polybius, Histories, book 29, chapter 4 4:1)

Synonyms

  1. to be or serve as a hostage

  2. to give as a hostage

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION