Ancient Greek-English Dictionary Language

νύσσω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: νύσσω

Structure: νύσς (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to touch with a sharp point, to prick, spur, pierce, having nudged, to prick

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular νύσσω νύσσεις νύσσει
Dual νύσσετον νύσσετον
Plural νύσσομεν νύσσετε νύσσουσιν*
SubjunctiveSingular νύσσω νύσσῃς νύσσῃ
Dual νύσσητον νύσσητον
Plural νύσσωμεν νύσσητε νύσσωσιν*
OptativeSingular νύσσοιμι νύσσοις νύσσοι
Dual νύσσοιτον νυσσοίτην
Plural νύσσοιμεν νύσσοιτε νύσσοιεν
ImperativeSingular νύσσε νυσσέτω
Dual νύσσετον νυσσέτων
Plural νύσσετε νυσσόντων, νυσσέτωσαν
Infinitive νύσσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
νυσσων νυσσοντος νυσσουσα νυσσουσης νυσσον νυσσοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular νύσσομαι νύσσει, νύσσῃ νύσσεται
Dual νύσσεσθον νύσσεσθον
Plural νυσσόμεθα νύσσεσθε νύσσονται
SubjunctiveSingular νύσσωμαι νύσσῃ νύσσηται
Dual νύσσησθον νύσσησθον
Plural νυσσώμεθα νύσσησθε νύσσωνται
OptativeSingular νυσσοίμην νύσσοιο νύσσοιτο
Dual νύσσοισθον νυσσοίσθην
Plural νυσσοίμεθα νύσσοισθε νύσσοιντο
ImperativeSingular νύσσου νυσσέσθω
Dual νύσσεσθον νυσσέσθων
Plural νύσσεσθε νυσσέσθων, νυσσέσθωσαν
Infinitive νύσσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
νυσσομενος νυσσομενου νυσσομενη νυσσομενης νυσσομενον νυσσομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐν νύσσῃ δέ τοι ἵπποσ ἀριστερὸσ ἐγχριμφθήτω,ὡσ ἄν τοι πλήμνη γε δοάσσεται ἄκρον ἱκέσθαικύκλου ποιητοῖο· (Plato, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 44:2)
  • ἐν νύσσῃ δέ τοι ἵπποσ ἀριστερὸσ ἐγχριμφθήτω, ὡσ ἄν τοι πλήμνη γε δοάσσεται ἄκρον ἱκέσθαι κύκλου ποιητοῖο· (Homer, Iliad, Book 23 29:8)
  • εἰ γάρ κ’ ἐν νύσσῃ γε παρεξελάσῃσθα διώκων, οὐκ ἔσθ’ ὅσ κέ σ’ ἕλῃσι μετάλμενοσ οὐδὲ παρέλθῃ, οὐδ’ εἴ κεν μετόπισθεν Ἀρίονα δῖον ἐλαύνοι Ἀδρήστου ταχὺν ἵππον, ὃσ ἐκ θεόφιν γένοσ ἠε͂ν, ἢ τοὺσ Λαομέδοντοσ, οἳ ἐνθάδε γ’ ἔτραφεν ἐσθλοί. (Homer, Iliad, Book 23 29:12)

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION