Sense

1. marriage, espousal
2. the person married, match

Examples

• ἕπου δέ μοι πρὸσ ναῦσ, καλὸν νύμφευμα τῷ στρατηλάτῃ. (Euripides, The Trojan Women, episode, iambic 2:19)
• ἔστιν δ’ Ἄρεώσ τισ ὄχθοσ, οὗ πρῶτον θεοὶ ἕζοντ’ ἐπὶ ψήφοισιν αἵματοσ πέρι, Ἁλιρρόθιον ὅτ’ ἔκταν’ ὠμόφρων Ἄρησ, μῆνιν θυγατρὸσ ἀνοσίων νυμφευμάτων, πόντου κρέοντοσ παῖδ’, ἵν’ εὐσεβεστάτη ψῆφοσ βεβαία τ’ ἐστὶν ἔκ τε τοῦ θεοῖσ. (Euripides, episode, anapests 2:6)
• ‐ δεξιάν τ’ ἐμῇ χερὶ σύναψον, ἀρχὴν μακαρίαν νυμφευμάτων. (Euripides, Iphigenia in Aulis, episode 1:2)
• Κρέων δ’ ἐοίκε τῶν ἐμῶν νυμφευμάτων τῶν τ’ Οἰδίπου δύστηνοσ ἀπολαῦσαι κακῶν, παιδὸσ στερηθείσ, τῇ πόλει μὲν εὐτυχῶσ, ἰδίᾳ δὲ λυπρῶσ. (Euripides, Phoenissae, episode 13:3)
• σὺ δ’ εἰσ τὰ μητρὸσ μὴ φοβοῦ νυμφεύματα· (Sophocles, Oedipus Tyrannus, episode 2:3)

Similar forms

• νυμφευμάτων (3)
• νυμφεύσουσα (2)
• νυμφεύσεται (2)
• νυμφεύτρια (2)
• νυμφεύματ (1)
• νυμφεύσει (1)
• νυμφευτήρια (1)
• νυμφεύει (1)
• νυμφεύου (1)
• νύμφευμα (1)
• νυμφεύσας (1)
• νυμφεύτᾳ (1)
• νυμφεύοντος (1)
• νυμφεύσῃ (1)
• νυμφεύματα (1)
• νυμφεύσειαν (1)
• νυμφευτὴς (1)
• νυμφεύειν (1)
• νυμφευθεῖς (1)
• νυμφεύσω (1)
• νυμφεύομαι (1)
• νυμφεύσεως (1)
• νυμφεύτριαν (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.