Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ναυκρατέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ναυκρατέω ναυκρατήσω

Structure: ναυκρατέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: from naukra/ths

Sense

  1. to be master of the sea, to be mastered at sea

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ναυκράτω ναυκράτεις ναυκράτει
Dual ναυκράτειτον ναυκράτειτον
Plural ναυκράτουμεν ναυκράτειτε ναυκράτουσιν*
SubjunctiveSingular ναυκράτω ναυκράτῃς ναυκράτῃ
Dual ναυκράτητον ναυκράτητον
Plural ναυκράτωμεν ναυκράτητε ναυκράτωσιν*
OptativeSingular ναυκράτοιμι ναυκράτοις ναυκράτοι
Dual ναυκράτοιτον ναυκρατοίτην
Plural ναυκράτοιμεν ναυκράτοιτε ναυκράτοιεν
ImperativeSingular ναυκρᾶτει ναυκρατεῖτω
Dual ναυκράτειτον ναυκρατεῖτων
Plural ναυκράτειτε ναυκρατοῦντων, ναυκρατεῖτωσαν
Infinitive ναυκράτειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ναυκρατων ναυκρατουντος ναυκρατουσα ναυκρατουσης ναυκρατουν ναυκρατουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ναυκράτουμαι ναυκράτει, ναυκράτῃ ναυκράτειται
Dual ναυκράτεισθον ναυκράτεισθον
Plural ναυκρατοῦμεθα ναυκράτεισθε ναυκράτουνται
SubjunctiveSingular ναυκράτωμαι ναυκράτῃ ναυκράτηται
Dual ναυκράτησθον ναυκράτησθον
Plural ναυκρατώμεθα ναυκράτησθε ναυκράτωνται
OptativeSingular ναυκρατοίμην ναυκράτοιο ναυκράτοιτο
Dual ναυκράτοισθον ναυκρατοίσθην
Plural ναυκρατοίμεθα ναυκράτοισθε ναυκράτοιντο
ImperativeSingular ναυκράτου ναυκρατεῖσθω
Dual ναυκράτεισθον ναυκρατεῖσθων
Plural ναυκράτεισθε ναυκρατεῖσθων, ναυκρατεῖσθωσαν
Infinitive ναυκράτεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ναυκρατουμενος ναυκρατουμενου ναυκρατουμενη ναυκρατουμενης ναυκρατουμενον ναυκρατουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ναυκρατήσω ναυκρατήσεις ναυκρατήσει
Dual ναυκρατήσετον ναυκρατήσετον
Plural ναυκρατήσομεν ναυκρατήσετε ναυκρατήσουσιν*
OptativeSingular ναυκρατήσοιμι ναυκρατήσοις ναυκρατήσοι
Dual ναυκρατήσοιτον ναυκρατησοίτην
Plural ναυκρατήσοιμεν ναυκρατήσοιτε ναυκρατήσοιεν
Infinitive ναυκρατήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ναυκρατησων ναυκρατησοντος ναυκρατησουσα ναυκρατησουσης ναυκρατησον ναυκρατησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ναυκρατήσομαι ναυκρατήσει, ναυκρατήσῃ ναυκρατήσεται
Dual ναυκρατήσεσθον ναυκρατήσεσθον
Plural ναυκρατησόμεθα ναυκρατήσεσθε ναυκρατήσονται
OptativeSingular ναυκρατησοίμην ναυκρατήσοιο ναυκρατήσοιτο
Dual ναυκρατήσοισθον ναυκρατησοίσθην
Plural ναυκρατησοίμεθα ναυκρατήσοισθε ναυκρατήσοιντο
Infinitive ναυκρατήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ναυκρατησομενος ναυκρατησομενου ναυκρατησομενη ναυκρατησομενης ναυκρατησομενον ναυκρατησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐναυκρᾶτουν ἐναυκρᾶτεις ἐναυκρᾶτειν*
Dual ἐναυκράτειτον ἐναυκρατεῖτην
Plural ἐναυκράτουμεν ἐναυκράτειτε ἐναυκρᾶτουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐναυκρατοῦμην ἐναυκράτου ἐναυκράτειτο
Dual ἐναυκράτεισθον ἐναυκρατεῖσθην
Plural ἐναυκρατοῦμεθα ἐναυκράτεισθε ἐναυκράτουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ γὰρ ναυκρατεῖν πρότερον τοὺσ Κρῆτασ, ὥστε καὶ παροιμιάζεσθαι πρὸσ τοὺσ προσποιουμένουσ μὴ εἰδέναι ἃ ἴσασιν "ὁ Κρὴσ ἀγνοεῖ τὴν θάλατταν," νῦν δ’ ἀποβεβληκέναι τὸ ναυτικόν· (Strabo, Geography, Book 10, chapter 4 24:7)

Synonyms

  1. to be master of the sea

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION